โดย Koratmember ยุทธศักดิ์ จันณรงค์  http://www.shutterstock.com/g/koratmember

ถอดความจาก http://submit.shutterstock.com/forum/vi ... &ref=54700 ผู้โพสท์เผยแพร่ rinder99 เว็บไซต์ส่วนตัว rinderart.com

This was sent to me by a very good friend and reviewer of long standing and a great photographer.

I want you all to read this, And read it again. Forget about me being frustrated with amataurs, Focus on what these good people do day in and day out. I for one would shoot myself. Please do better, If not for yourselves, for them. and you think you have a tough job?? forget about it. Respect them. here it is from me through her and what her life is about. Learn!!!

 ข้อความที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้ผม ได้รับมาจากเพื่อนซี้คนหนึ่ง งานของเขา อ่า เธอก็แล้วกัน งานของเธอคือการเป็นผู้ดูและประเมินภาพมานานพอ ๆ กับการเป็นนักถ่ายภาพแถวหน้า ผมอยากให้คุณได้อ่าน แล้วอ่านซ้ำอีก อย่าเอาอย่างผมผู้เป็นนักถ่ายภาพมือสมัครเล่น ชอบถ่ายภาพบุคคลตั้งแต่เช้าจรดเย็น บางทีไม่มีอะไรจะถ่ายก็ถ่ายรูปตัวเองเล่น ผมอยากบอกว่าให้ทำอะไรที่เข้าท่ากว่านั้น ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวคุณเอง ก็เพื่อพวกเขา แล้วคุณจะรู้ว่างานของคุณมีค่า ให้ความนับถือพวกเขา หรือเธอ นี่คือความรู้สึกที่ถ่ายทอดจากผมไปหาเธอ บอกให้รู้ว่าผมเข้าใจ และเรียนรู้ (ผู้ตรวจสอบภาพเป็นใครไม่สำคัญในฐานะส่วนตัว อาจเป็นนักเรียนมัธยม แม่บ้าน คนขับแท็กซี่ ฯลฯ แต่งานของพวกเขาคือการรับผิดชอบต่อองค์กร พวกเขารับค่าแรงต่อภาพประมาณ 5 เซ็นต์ ; ยุทธศักดิ์)

Here's a small slice of one day in the life of a reviewer ...

ตัดทอนมาจากบางส่วนในอนุทินประจำวันของคนดูภาพ

I reviewed all day long, about 10 hours I think, and today was one of those days where all I saw were images that were not in focus at all, anywhere in the photo, .... artifacts, noise and blurriness all at the same time, ... underexposed images, ... blown highlights, ... color fringing, ... and over-saturated colors that painfully hurt my eyeballs to look at them....

ฉัน นั่งดูภาพมาตลอด วันแล้ว น่าจะ ๑๐ ชั่วโมงได้แล้วมั้ง วันนี้ก็เหมือนกับวันอื่น ภาพที่ผ่านตาฉันทั้งหมดเป็นภาพเบลอเพราะโฟกัสไม่เข้า เบลอทั้งภาพ แต่งสีเลอะ จุดสีจุดแสงและไม่ชัดตลอดเวลา แสงไม่พอ ไฮไลท์ขาวโพลน สีเข้มจัดจนอาจทำให้ลูกนัยตาฉันอักเสบถ้าเผลอไปจ้องมันนาน ๆ ...

One person uploaded 34 of the same image of a box, with the box made a different color in each one.

มีใครคนหนึ่งส่งภาพกล่องแบบเดียวกันมา ๓๔ ภาพ แต่ละกล่องทำสีสันมาต่าง ๆ นา ๆ

Another person uploaded 23 images of a dead tree stump, underexposed, noisy, colorless, boring old tree stump. What was his fixation with that stump?? Had he never seen one before? Did he think he was bringing something new and exciting to the world?

ใคร อีกคนส่งภาพต้นไม้ยืนตายซากมา ๒๓ ภาพ ด้วยเทคนิคแสงน้อย จุดสีจุดแสง และสีจม ต้นไม้เฮงซวยที่น่าเบื่อ เขาติดอกติดใจต้นไม้ต้นนี้อะไรนักหนานะ ทำเหมือนไม่เคยเห็นต้นไม้แบบนี้ หรือเขาคิดว่าเขาได้นำสิ่งมหัศจรรย์มาไว้บนพิภพนี้

Oh, and then there were the typical porn shots that pop up out of nowhere. You wouldn't believe some of the stuff that people send in!!!! Playboy quality they're NOT. Ugly, ugly naked people in the weirdest poses, underexposed, noisy, just awful! Well, the pics were underexposed, the people were definitely OVERexposed. The faces that people make while trying to look sexy are hilarious though, so they’re good for a laugh or two before refusing them. And today I had to be the one to refuse some *exquisite* images of someone sitting on a toilet taking pictures of herself sitting on the toilet, undies down around her ankles and everything. Imagine that.

โอ๊ว ในที่สุดก็มีคนส่งภาพเปลือยมาให้ดู มาจากไหนนะนี่ คุณต้องไม่เชื่อตาตัวเองแน่นอนว่าจะมีคนกล้าส่งภาพแบบนี้มา จะว่าคุณภาพระดับเพลย์บอยก็ไม่ใช่ มันดูน่าเกลียดน่าชังกับท่าโพสท์ที่บ้านนอก ๆ แสงไม่พอ จุดสีจุดแสงเพียบ นิยาว่าน่าเกลียดยังไม่พอ ภาพนี้ถ่ายจากที่แสงน้อยแต่มาทำให้เป็นภาพแสงมาก เพื่อจะให้มันดูเซ็กซี่ เอาละก็พอได้หัวเราะแก้เซ็งก่อนที่จะปฏิเสธมัน วันนี้เป็นวันซวยอีกวันหนึ่งของฉัน เพราะฉันเพิ่งจะปฏิเสธภาพใครสักคนนั่งถ่ายรูปตัวเองปล่อยของเก่าอยู่บนโถ ส้วม บนพื้นและรอบ ๆ ส่วนล่างของเธอเละเทะดูไม่จืด ลองจินตนาการดูก็แล้วกัน

 What else? Hmmm ... I reviewed the usual slew of images of the photographer's feet, road signs, traffic lights, telephone poles, power stations, wind farms, the “one tree in a field” shots (you have no idea how many photos of lone trees in fields there are in the world), close-ups of tree bark and brick walls, noisy sunsets, noisy sky and cloud images that wouldn't even be pretty if they were noise-free, and office buildings ... I hate office buildings now! I've seen waaaay too many skyscrapers. This one guy must specialize in photos of office buildings ... (that's all that he ever sends in) ... Today ... 45 images of tall buildings. I passed on reviewing his images, left them for someone else. I could not look at that many pictures of the top floors of office buildings against a noisy sky, shot from street level. Can you spell ... b.. o.. r.. i.. n.. g ??? In most of the images the buildings look like they’re going to fall over backwards and they all have purple fringing where the sky and the building meet.

มีอะไรอีกนะ ดูก่อน ฉันตรวจดูภาพทั่ว ๆ อีกประเภทเท้าตัวเอง ป้ายข้างถนน สัญญาณจราจร ตู้โทรศัพท์ ชุมสายโทรศัพท์ หม้อแปลงไฟฟ้า กังหันลม ต้นไม้ต้นเดียวกลางทุ่ง (ต้นไม้ต้นเดียวยืนกลางทุ่งในโลกนี้นี่มีกี่ต้นเอ่ย) ภาพถ่ายจ่อเลนส์ที่รอยบากบนต้นไม้ ภาพถ่ายจ่อกำแพง ฟ้าจุดสี กลุ่มเมฆดาด ๆ ที่ไม่สวยแน่ถ้าไม่มีจุดสีจุดแสงมาเสริม อาคารสำนักงาน ฉันอยากทึ้งหัวตัวเองให้เลือดออกเวลาเห็นภาพสำนักงานพวกนี้ ตึกระฟ้าทำให้ขย้อนของเก่า ไอ้พวกหอกพวกนี้น่าจะเอาดีทางถ่ายรูปสถาปัตย์ได้ (ไม่ส่งภาพอื่นนอกจากตึก) วันนี้ ภาพตึกสูง ๔๕ ภาพ ได้ผ่านตาฉันไปแล้ว ฉันได้ส่งหมายเหตุประกอบการดูภาพว่า เอาพวกมันไปให้คนอื่นเถอะ ฉันไม่สามารถดูภาพมุมแหงนที่วางอยู่หน้าท้องฟ้าลาย ๆ พวกนี้ได้อีกแล้ว ไปถ่ายมาใหม่ ถ่ายระดับท้องถนน เอ็งสะกดคำว่า นนนนน่่่าาาาาาาาเเเเเเเเเเเเเบื่อออออออออออออ ออกไหม ภาพตึกพวกนี้ดูยังกับว่ามันจะหงายแหงะไปข้างหลังได้ทุกเมื่อ แล้วยังมีขอบสีม่วงรอบบ ๆ ตัวตึกอีก เซ็งเปรต

*** จุดสีจุดแสง = noise, noisey

Money shots. Man, if I had all the money I’ve seen in images of money … I could retire today. Everyone shoots their money! I am so sick of looking at the same pictures of money over and over again. Every single person shoots the same darn thing … stack up the coins, lay out the bills, spread out the coins, stack up the bills. Shoot it landscape, then shoot it portrait, then shoot it macro. Nothing ever changes. And keywords … what in the heck does a macro shot of a dollar bill have to do with breasts and teamwork and business, naked, nude and sexy? Today I came upon 58 images of money from just one person. He had 70 plus keywords for each image, used the same ones for each image, of which only 10 actually applied to the images. Annoying as hell. I started to fix his keywords but then just sent them all back to him to fix himself. I had other images that were waiting for approval, I wasn’t about to let him slow down the approval process for everyone else because he was spamdexing, he can resubmit the best 4 or 5 with corrected keywords.

รูปถ่ายพวกหมากกะตังค์ แมรร่มมม ถ้าฉันมีเงินทั้งหมดที่เห็นนะ ฉันจะเกษียณออกจากงานวันนี้เลยเชียว ช่างภาพทุกคนมีเงินแล้วเอามันมาถ่ายรูป สารรูปฉันดูเหมือนคนป่วยใกล้ตายเวลาที่ดูภาพพวกนี้มาก ๆ ทุก ๆ คน ถ่ายในมุมเฉิ่ม ๆ แบบเดียวกัน วางเหรียญกองซ้อนกัน แบ็งค์เอาวางไว้ข้างล่าง วางเหรียญกระจายเกลื่อน ซ้อนแบ๊งค์เป็นปึก ๆ ถ่ายกว้าง ถ่ายตั้ง ถ่ายนอน ถ่ายจอ ๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ไหนดูคีย์เวิร์ดดิ๊ เกิดอะไรขึ้น ภาพพวกนี้ออกมาจากทีมเดียวกันหรือนี่ วันนี้ฉันเห็นภาพเงิน ๕๘ แบบจากคน ๆ เดียว ไอ้หมอนี่ใส่คีย์เวิร์ดมา ๗๐ คำต่อภาพ ตอนแรกฉันกะว่าจะให้ผ่านสัก ๑๐ ภาพ แต่พอฉันเริ่มตัดคีย์เวิร์ดออกให้เค้า ฉันก็เปลี่ยนใจกะทันหัน เอ็งเอาคืนไปแก้เองก็แล้วกัน ทั้งหมดนั่นแหละ ฉันมีภาพดี ๆ รอให้ดูอีกเยอะแยะ อย่าทำให้คนอื่นเสียเวลาเลย แล้วถ้าส่งมาใหม่ทั้งหมดฉันก็จะผ่านให้หรอกสักสี่ห้าภาพ

Oh, and I saw more than my share today of cars driving on the road at night … those blurred tail light images ... those streaks of red or orange in the blackness. We get hundreds of those. Hundreds and hundreds a day. I always pass on reviewing those too because I just want to reject the whole lot and I’d rather leave those to someone who can be more objective about them than me because I’m just sick to death of looking at them. Most of the time they’re noisy and the composition is poor at best. Besides, how many of those does an agency need anyway?

ผู้ตรวจภาพคนอื่น ๆ เป็นไงบ้างนะ (ผู้ตรวจภาพขั้นต้นจะมีหลายคน รับค่าแรงต่ำ เอาไว้ตรวจคุณภาพเบื้องต้น ภาพที่ผ่านในขั้นนี้จะถูกส่งไปตรวจในระดับสูงต่อไปเพื่อให้การยอมรับ) ภาพที่แบ่งมาให้ฉันตรวจต้องดีกว่าของคนอื่นแน่ นี่ไง ภาพรถกำลังวิ่งอยู่บนถนนในยามราตรี ฉันเห็นไฟท้ายไม่ค่อยชัด มันเป็นสีส้มหรือสีแดงกันแน่นะ มันมืดเกินไป แล้วฉันก็นึกขึ้นได้ว่าภาพแบบนี้มีเข้าวันนึงเป็นร้อย ๆ หลายร้อย ภาพพวกนี้ฉันไม่ต้องตรวจก็ได้เพราะอยากให้พวกมันตก ๆ ไปทั้งล็อต เอาไปให้ผู้ตรวจคนอื่นก็จะดียิ่ง ให้คนที่ชอบและมีเป้าหมายเรื่องนี้มากกว่าฉัน เพราะว่าฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเวลาที่มองภาพพวกนี้ ส่งมาทำไมภาพลาย ๆ ด้วยจุดสีจุดแสง(น๊อยส์) องค์ประกอบก็หลุดโลก คิดดูซิว่าเอเยนซี่รายไหนจะเอาไปขายให้

Speaking of blurs, I reviewed more shots today from the person who only takes “from the hip” shots of strangers walking on the street, in the mall, in the grocery store and clothing stores. They’re crooked, not focused, blurry and noisy. He types in his description … “tilted and blurred to show speed and movement”. Who does this guy think he’s fooling … it’s crooked because he shot from his hip to avoid having to get a model release and blurred because he didn’t grab a focus on the subject! And if the person(s) face in the photo is still a bit recognizable, not a problem for this guy! He grabs the smear tool and smears the offending face into a blurry glob that looks like a huge grease spot on the image! How special is that?

เบลอเหมือนที่ฉันกำลังเป็นตอนนี้ ที่ผ่านมาฉันตรวจภาพของนักถ่ายภาพคนหนึ่งที่ถ่ายมาแบบระดับเอวล้วน ๆ (ฮิปช็อต) ถ่ายคนแปลกหน้าที่อยู่ตามถนน หน้าห้าง ในร้านสะดวกซื้อ และร้านขายเสื้อผ้า ภาพเค้าเหลือกินมาก ไม่เคยโฟกัสเลย ไม่ชัดแล้วยังเต็มไปด้วยจุดสีจุดแสง เค้าอธิบายภาพว่า "เสยกล้องให้เบลอ เพื่อแสดงระดับความเคลื่อนไหว" ใคร ๆ ก็น่าจะรู้ว่าไอ้หมอนี่มันบ้าชัด ๆ ภาพของเค้าเอียง ๆ หลบ ๆ คงตั้งใจหลีกเลี่ยงการแนบใบยินยอมของแบบ ทำภาพให้ไม่ชัดจะได้จำหน้าไม่ได้ เพราะถ้าคนในแบบเค้าจำหน้าเค้าได้หมอนี่มีปัญหาแน่ เทคนิคพิเศษที่เค้าใช้ที่ฉันจำไม่ลืมก็คือ เอาอะไรสักอย่างคล้ายขี้มูกป้ายไว้ที่หน้าฟิลเตอร์ เพื่อให้เกิดความเบลอยิ่งขึ้น บัดซบจริง ๆ

And those damn USB plug images with the narrow slit of clear focus area! ... Holy Mary, I see at least a hundred of those every time I review ... I can always tell the photographer is a guy when I see 10 -15 images of a USB plug, taken from every conceivable angle; first his black plug, then his white plug, then both of them together for a nice change of scenery. And don't get me started on the multi-colored ones! God, I hate USB plugs.

ฉันรู้จักอุปกรณ์นรกถามหาอีกอย่างนึง มันคือปลั๊ก USB เวลาถ่ายภาพออกมาแล้วก็เห็นช่องตรง ๆ ของมันโฟกัสชัดแจ๋วแหว๋ว โอว แมรี่ สาวน้อยบริสุทธิ์ผุดผ่องและเวอร์จิ้น ฉันเห็นมันเป็นร้อยตอนที่ต้องมานั่งตรวจภาพ ฉันบอกได้เลยว่าคนที่ถ่ายภาพของกระจ้อยร่อยนี้ในมุมต่าง ๆ ได้ถึง ๑๐-๑๕ ภาพในมุมที่แตกต่างกันได้เป็นพวกผู้ชาย รู้ได้อย่างไรน่ะรึ หนึ่งปลั๊กพวกนี้มีสีดำ สองปลั๊กสีขาว และทั้งสองสีนี้จะถูกจัดฉากอย่างพิถีพิถัน แต่ไม่ต้องเอาสีอื่นมาให้ฉันตรวจหรอกนะ ฉันโคตรเกลียดปลั๊กยูเอสบีนรกแช่งนี้เป็นที่สุด

CDs, compact discs. Excluding a handful of men photographers ... every other guy in the world sends in multiple pictures of his cds, his cell phone, his TV remote, his ugly, hairy feet (in various poses), his computer keyboard, his ink pen, his booze bottles, his motherboard (is he actually taking his computer apart for this exquisite shot?), along with the infamous USB plug shots. And then he gets out his camera equipment and shoots every lens, every lens hood, his tripod (in various heights) and his old camera. And that gives him one heck of an idea! He has some old film! So he unrolls that and shoots it; he doesn't need that stuff anymore now that he's gone digital. Then he shoots the little black container that the film came in. Over white. Then he goes out to the garage and shoots his tools and tool boxes and then turns to his car. The headlights.! Hell, why not? So we get shots of the headlights, then the side view mirrors and then if he has some chrome on the car he shoots that (with his reflection in it, unbeknownst to him). And then he shoots the tires and the wheels, getting in real tight on those lug nuts (did he remove the hub cap too?).

ซี ดี ย่อมาจาก คอมแพคดิสค์ เป็นภาพยอดนิยมอย่างหนึ่งของนักถ่ายภาพผู้ชาย พวกเขาทุกคนในโลกใบนี้ส่งภาพแผ่นซีดีมาให้ฉันมากมาย รวมถึง โทรศัพท์เคลื่อนที่ รีโมททีวี เท้าที่มีขนยุ่บยั่บน่าเกลียดของเขาในมุมต่าง ๆ แหวะ แป้นคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ ขวดหมึก ขวดเหล้า แผงวงจรคอมพิวเตอร์ แน่นอนว่าเค้าต้องรื้อเครืี่องคอมเค้าออกเป็นชิ้น ๆ เพื่อจะถ่ายช็อตเด็ดนี้ รวมถึงไอ้ปลั๊กยูเอสบีด้วย ต่อมาเค้าก็แยกชิ้นส่วนกล้องและเลนส์ของเค้า บรรจงถ่ายภาพพวกมัน ให้เห็นว่าเป็นเลนส์โน่นเลนส์นี่ ฝาบังแสงเลนส์ สามขาตั้งกล้อง ที่ยืด ๆ หด ๆ แล้วก็ถ่ายมันทุกความสูง หมดแล้วก็งัดกล้องเก่าออกมา เหล่านี้สร้างไอเดียส่วนตัวให้พวกเค้าไม่น้อย อ้อ พวกเค้ามีฟิล์มเก่า ๆ อยู่ด้วยนี่ ก็เลยจัดการดึงฟิล์มออกมาแล้วก็ถ่ายรูปไว้ ของพวกนี้เค้าไม่ต้องการแล้ว จึงละทิ้งมันมาหากล้องดิจิตัล ต่อมาเค้าก็ถ่ายรูปกล่องฟิล์มเปล่าสีดำ ๆ บนพื้นขาว เสร็จแล้วก็เดินไปที่โรงรถ ถ่ายรูปประแจ เครื่องมือซ่อมรถ เอ้า ถ่ายรูปรถไว้สักหน่อย ไฟหน้า กระจกส่องหลัง ชิ้นส่วนโครเมียม ยาง ล้อ นรก น็อตขันล้อ ไมไม่ถอดยางออกมาถ่ายซะเลย

He then gets out his keys to unlock his car to shoot his latest brainstorm idea, the speedometer series .... but another idea hits first … He shoots the car keys! That's good for about 12 shots. Keys alone, keys in his outstretched hand, keys on the hood, keys on the seat, keys held up against a noisy sky, keys in the toolbox, keys in his other hand, keys on one finger, etc. Then he opens the car door and shoots the speedometer and the gas gauge with the car not running, so the speedometer reads zero … but he names the shot “SPEEDING FAST”! ... And if he has a gear shift knob that he thinks is cool, he shoots that too. Now he's run out of things to shoot ... because everything else in the house belongs to his wife. Right? Except that grill out in the backyard! Hell yeah, so he goes out there and shoots the barbeque grill! Puts charcoal in it and shoots the charcoal. Lights the charcoal and sits there drinking a beer while waiting for the charcoal briquettes to glow red for the next shot in that series. He shoots his beer bottle. Full, then empty. He shoots his cigarette, the ashtray, the pack of cigarettes, his lighter. The coals are finally red, he shoots them. Then he puts pork chops on the grill ... and this is the fun part ... he's so busy taking shots of the meat cooking that I can see they’re burned black on the bottom of the grate in the next 6 shots of the meat on the grill series. And he's snapping happily away, I guess. Not knocking men, but that's what most of the beginners shoot, honest to God.

He then gets out his keys to unlock his car to shoot his latest brainstorm idea, the speedometer series .... but another idea hits first … He shoots the car keys! That's good for about 12 shots. Keys alone, keys in his outstretched hand, keys on the hood, keys on the seat, keys held up against a noisy sky, keys in the toolbox, keys in his other hand, keys on one finger, etc. Then he opens the car door and shoots the speedometer and the gas gauge with the car not running, so the speedometer reads zero … but he names the shot “SPEEDING FAST”! ... And if he has a gear shift knob that he thinks is cool, he shoots that too. Now he's run out of things to shoot ... because everything else in the house belongs to his wife. Right? Except that grill out in the backyard! Hell yeah, so he goes out there and shoots the barbeque grill! Puts charcoal in it and shoots the charcoal. Lights the charcoal and sits there drinking a beer while waiting for the charcoal briquettes to glow red for the next shot in that series. He shoots his beer bottle. Full, then empty. He shoots his cigarette, the ashtray, the pack of cigarettes, his lighter. The coals are finally red, he shoots them. Then he puts pork chops on the grill ... and this is the fun part ... he's so busy taking shots of the meat cooking that I can see they’re burned black on the bottom of the grate in the next 6 shots of the meat on the grill series. And he's snapping happily away, I guess. Not knocking men, but that's what most of the beginners shoot, honest to God.

แสงยังไม่หมด เค้าหันไปเปิดประตูรถ เริ่มต้นถ่ายฉากที่กลั่นออกมาจากหัวสมอง นี่ไงพวกมาตรวัดต่าง แต่ยังก่อน มีไอเดียอื่นที่วาบเข้ามาแทรก เค้าถ่ายภาพกุญแจรถ ถ่ายได้ ๑๒ ช็อต ลูกกุญแจเปล่า ๆ กุญแจอยู่ในมือ ลูกกุญแจในซองเก็บ ลูกกุญแจบนเบาะนั่ง ลูกกุญแจห้อยต่องแต่งเบื้องหน้าท้องฟ้าสีจุด ๆ ลูกกุญแจในกล่องเครื่องมือ ลูกกุญแจในมืออีกข้าง โห ขี้เกียจพิมพ์แล้วเนี่ย (ผู้แปล) ลูกกุญแจเล่นกายกรรมวางบนนิ้ว แล้วก็อีกเยอะแยะให้ครบโหลนึง ทีนี้ก็ถึงคราวหน้าปัทม์แล้ว ถ่ายเกวัดความเร็ว วัดน้ำมัน ตอนนี้รถจอดนิ่งอยู่กับที่ แต่คำบรรยายภาพดันบอกว่า ขับได้เร็ว แล้วถ้าเค้ามีปุ่มหัวเกียร์ที่คิดว่าหรูเค้าก็จะถ่ายมันมาด้วย ตอนนี้เค้าหมดมุกที่จะถ่ายอะไรอีกแล้ว เพราะสิ่งของนอกจากนี้เป็นของภรรยาเค้า นอกจากเตาย่างบาร์บีคิวที่อยู่หลังบ้าน เค้าจัดการเอาถ่านใส่เตา จุดไฟ นั่งซดเบียร์อยู่ข้าง ๆ รอไฟในเตาให้ลุกแดง มันจะเป็นช็อตต่อไปสำหรับการส่งภาพลงพอร์ทในรอบนี้ เอาละ ไม่รอเปล่า ถ่ายขวดเบียร์เสียหน่อย ตอนแรกก็เต็มขวด สุดท้ายก็หมดเกลี้ยง เค้าจุดบุหรี่สูบ ที่เขี่ยบุหรี่ ซองบุหรี่ ไฟแช๊ก ตอนนี้ถ่านในเตาติดแดงดีแล้ว ถ่ายรูปเตาไฟที่มีถ่านลุกแดง เดินไปในครัว เอาหมูหมักมาย่าง ตอนนี้สนุกมาก เค้าจะวุ่นอยู่กับการถ่ายภาพหมูย่างจนฉันเห็นรอยไหม้อยู่ข้างล่าง ไม่ต่ำกว่า ๖ ช็อต เสร็จแล้วก็เรียบร้อย นี่แหละ พวกผู้ชายมือใหม่จะเป็นแบบนี้ทั้งนั้น พระเจ้า ช่วยลูกด้วย

Except for the guy who shoots footwear. He takes photographs on not-quite-white backgrounds with poor lighting, of every pair of shoes in his house. Doesn’t matter who they belong to, he shoots them. Old ones, new ones, men's, women's, kids. He even shoots slippers. He poses them, too. Right shoe up, left shoe down. Left shoe up, right shoe down. Right shoe toe over left shoe toe and opposite. Heels together. Toes together. One pair, then two pair, then three pair together. He lines them up, puts them in a circle, puts them in a square, stacks them up, gets very creative with those shoes. 42 noisy images of his family shoes. Y A W N ….

พวกที่ถ่ายภาพรองเท้าที่เป็นผู้ชายคนหนึ่ง เค้าถ่ายภาพรองในแบบต่าง ๆ อย่างละเอียด รองเท้าทุกคู่ ของทุกคน เรียง ซ้อน แบบต่าง ๆ เบ็ดเสร็จได้ 42 รูป เฮ่อ

เรื่องสอบไม่ผ่านนี่ใคร ๆ ก็เคยเป็นทั้งนั้นแหละ ตราบใดที่ยังถ่ายรูปได้เหมือนเดิม ก็จะต้องตกเหมือนเดิม เรื่องราวทั้งหลายก็คงทราบดีอยู่แล้ว รอถึงเวลาเมื่อมันสุกงอม ไอเดียก็จะเกิด แล้วเมื่อนั้นจะมีภาพออริจินอลของตนเองหนึ่งชุด เอาไว้สอบได้ทุกสต๊อคในโลกนี้ และขายได้ด้วย อย่างน้อยก็โดนโหลดฟรี ขอเป็นกำลังใจให้สอบผ่านได้เร็ว ๆ การสอบนั้นเป็นเพียงการเริ่มต้น เป็นการสมมติว่าคุณได้สิทธิ อย่าลืมว่าจุดหมายที่แท้จริงคือการขาย การรอยอดดาวน์โหลดที่ควบคุมการตัดสินใจซื้อของลูกค้าไม่ได้แบบนี้ สิ่งที่จะโน้มน้าวการตัดสินใจก็คือคุณภาพ มีด้านใดบ้างก็ทราบดีอยู่แล้ว ใคร ๆ ก็เคยเป็น ผมก็เป็น ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ เช่น 123rF สามเดือนแล้วที่ไม่มีโหลดแม้แต่โหลดเดียว ตั้งแต่ได้สิทธิมาเมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว การหลุดพ้นจากสภาพรอโหลด ก็ต้องสอบให้ผ่านสต๊อคขายดี มันเป็นวงจรที่จะวนไปเรื่องเดิมที่จุดเริ่มต้น ว่าทำภาพให้ดี สอบให้ผ่าน ดีแค่ไหน ก็ดีกว่าคนอื่น ดีจนเค้าอดซื้อไม่ได้ ดีจนเพื่อนนักถ่ายภาพชื่นชม เรื่องที่เรากำลังเล่นอยู่เป็นรายละเอียดของโลกทุนนิยมโดยแท้ ระบบแพ้คัดออก ตัดทิ้ง พัฒนา คัดเลือก ตลอดเวลา เลือกคนที่สร้างรายได้ให้เป็นเรื่องแรก ไม่มีคำว่าส่วนตัว เส้นสาย ขอให้มีความพยายาม

ตรงนี้ถื่อว่าเป็น intermission เบรกมาวิพากษ์ตัวเอง วิพากษ์เพื่อนบ้างก็ดี ว่าไปแล้วความทุเรศทุรังในการถ่ายภาพที่เราท่านเคยทำกันมา จะว่าไม่จริงก็ปฏิเสธได้ไม่เต็มปาก ถ้าเราย้อนกลับไปดูที่จุดเริ่มต้น วิเคราะห์ผ่านเพื่อนรสนิยมเดียวกัน แลกเปลี่ยนความวิบาก ก็จะเห็นว่ามีประสบการณ์และขั้นตอนคล้าย ๆ กัน จนกระทั้งถึงวันที่เราถ่ายภาพได้พอใช้ มีคุณภาพเป็นที่ยอมรับว่าเป็นภาพมาตรฐานสต๊อกรอวันจำหน่ายออกไป หรือบางภาพก็ขายดี บางคนก็ขายดีมาก แตกต่างกันออกไป เหล่านี้เรียกว่าการเรียนรู้และพัฒนา ก็หวังว่าอย่าทำให้ตัวเองพัฒนาช้าแบบลองผิดลองถูก ความมั่วที่เราทำมาทั้งหมด เราไม่ใช่คนแรกที่ทำ และการแก้ปัญหามีวิธีที่รุ่นเก่าก่อนได้บอกเล่าไว้ในที่ใดที่หนึ่งอยู่แล้ว เพียงแต่เราอย่าดื้อ ดันทุรัง เชื่อความคิดตัวเอง ให้อ่อนน้อมเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่นแล้วนำมาปรับใช้อย่างแนบเนียน แบบนี้เรียกว่าการศึกษา ก็ขอให้คนที่ยังไม่ผ่านสต๊อกสำคัญ ๆ ได้ ศึกษา เรียนรู้ และพัฒนาตนเองสู่ความเป็นสุดยอดของตนเองต่อไป

 

นินทาผู้ชายต่อ

Speaking of guys ... today I reviewed (again) the guy who takes pictures of his tools ... every single screwdriver in his tool box, and he has the large set. He takes a picture of one, then adds one and I get a picture of two, then he adds another for a picture of three ... etc, etc, until he has his entire set of screwdrivers all lined up for the final shot in the series. I hate that man's tools! He must sit up nights just thinking about what formation he can place his screwdrivers in for the next series. He's already done a straight line series, a square series and a circle series with them. And then he went and bought new screwdrivers with a different color handle! He's starting all over again! That man needs to get a life.

มาพูดถึงพวกผู้ชายกันหน่อย วันนี้ฉันได้ดูภาพ(อีกแล้ว) จากผู้ชายคนหนึ่ที่ถ่ายภาพกล่องเครื่องมือของเขา ไขควงทุก ๆ ตัวที่อยู่ในกล่อง แล้วกล่องของเขาก็ใบใหญ่มาก เค้าถ่ายได้ภาพนึง ก็แอดส์เข้ามาทีนึง จากหนึ่งเพิ่มเป็นสอง สาม จนครบ พอไขควงหมด ถ่ายเดี่ยวเสร็จเค้าก็จับมันมาถ่ายแบบกลุ่ม ๆ ในรูปแบบต่าง ๆ กันออกไป ฉันไม่ชอบเครื่องมือของผู้ชายคนนี้ เค้าต้องนั่งคิดตลอดคืนเป็นแน่ว่าโครงการซีรี่ส์ต่อไปจะเป็นเครื่องมืออะไร ตอนนี้เค้าก็มีไขควงวางในแบบต่าง ๆ แล้ว ทั้งกลม เหลี่ยม ตรง ทุกวิธีการ เอาละ ตอนนี้เค้าออกไปซื้อไขควงสีใหม่มาอีก แล้วก็เริ่มต้นถ่ายภาพใหม่อีกครั้ง เค้าคงกำลังสร้างเนื้อสร้างตัวเป็นแน่

And food shots. Strawberries are really popular now, for about the past 2 months I’ve seen every strawberry purchased and eventually eaten by a stock photographer, photographed from every possible angle. I’ve even seen the shots they took while eating the strawberry! Did they hold the camera at arm’s length to get that out of focus shot? Strawberries must be in season. If I have to review one more strawberry shot ... you might as well just shoot me. I can’t even eat them anymore, I pass them right by in the supermarket.

ภาพถ่ายใน หมวดหมู่อาหารการกิน สตรอเบอรี่เป็นตัวทอปอย่างแม้จริง ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา มีภาพการดึงทึ้งและสวาปามลูกสตรอเบอรี่โดยพวกนักถ่ายภาพไมโครสต๊อกในทุกมุม มองเท่าที่จะคิดได้ มีทั้งฉากกำลังกิน ที่ทำให้ฉันสงสัยว่าพวกเขาทำได้อย่างไรนะ หรือว่าพวกเขาหนีบกล้องไว้ที่รักแร้แล้วถ่ายภาพพวกนี้มา ตามธรรมดาสตรอเบอรี่ออกดอกผลตามฤดูกาล แต่คุณสามารถมาถ่ายภาพฉันแทนได้เลย ถ้าเกิดฉันได้เห็นภาพสตรอเบอรี่อีกแม้แต่ภาพเดียว (หมายความว่าดูภาพสตรอเบอรี่เสียจนนึกว่าตัวเองกายเป็นลูกสตรอบอรี่ไปแล้ว) ฉันว่าในช่วงชีวิตที่เหลือของฉันคงจะกินสตรอเบอรี่อีกไม่ได้แม้แต่คำเดียว ถ้าคุณเอามาฝากฉันก็จะเอาไปขายต่อที่ตลาด

During the weeks leading to Easter it was much worse though … we were inundated with eggs for about 90 days straight. Just eggs … eggs on white, eggs on black, brown eggs on white, brown eggs on black, brown eggs on top of white eggs, white eggs on top of brown eggs, and a few colored egg shots thrown in the mix for good measure.

ช่วงเวลาสัปดาห์สุกดิบก่อนถึงเทศกาลอิสเตอร์ เป็นช่วงอภิมหาเลวร้าย พวกเราพากันเมา "ไข่" กันถ้วนหน้า ไข่บนพื้นขาว ไข่บนพื่นดำ ไข่สีต่าง ๆ ก็ไม่มีอะไรนอกจากไข่ทาสีเอามาแข่งกัน

And that reminds me of keywording; don’t even get me started on keywords! Every single egg shot had the words chicken, bunny, bird and Jesus ! in the keywords and there was no chicken, bunny or bird in the shot at all, just a plain old oval egg or two, and I never did see Jesus. Then they added a few more choice words so buyers could easily find that awesome egg shot … such as nest, holiday, restaurant, kitchen, house, earth, backdrop, artistic … and the old standby words that are always added to every single image, regardless of content … background, backdrop, air, natural, concept, conceptual, metaphoric, metaphorical, metaphor, sex, sexy, sexual, hot, naked, nude, woman, babe, breasts, butt, ass, tits, nipples, office, team and business. Interestingly, the latest keyword sensation is to add the words air, background and backdrop to every single image as well. I thought air was a given in an image … do buyers specifically search for photos with the keyword AIR? If so, what are they looking for? An image of an egg? And is everything they shoot, from their great uncle Jeb cutting his toenails (a gross shot) to the macro shot of their dog’s tongue (another gross shot), considered a background?

พูดถึงไข่ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าต้อง เกี่ยวข้องกับคีย์เวิร์ดด้วย ไข่ทุกฟองที่ส่งมาให้ตรวจมีแต่คำว่า ลูกไก่ ลูกนก และพระเยซู แต่ดูในภาพก็ไม่เห็นมีภาพลูกนก ลูกไก พระเยซูที่ตรงไหน ฉันก็เห็นแต่วงรูปไข่ อย่างที่มีันเป็น พวกเค้าพากันใส่คำที่คิดว่าพวกลูกค้าจะหาไข่อันวิจิตรพิสดารพันลึกพบได้ อย่างทันทีทันใด เช่น คำว่า รังนก วันหยุด ภัตตาคาร ครัว บ้าน แผ่นดิน ฉากหลัง ภาพศิลป์ แค่นี้ยังไม่พอ พวกเขายังพากันเอามาตรฐานที่ชอบใส่ไว้ในภาพประเภทเดี่ยว ๆ ใส่ไว้อีกด้วย เช่น คำว่า background, backdrop, air, natural, concept, conceptual, metaphoric, metaphorical, metaphor, sex, sexy, sexual, hot, naked, nude, woman, babe, breasts, butt, ass, tits, nipples, office, team and business ช่างน่าทึงที่สุดว่าคำสามคำสุดท้ายก็มีมาใส่ในภาพไข่กะเค้าด้วย

Women mostly shoot flowers. Today I saw hundreds of blurry, oversaturated flowers with blown highlights and artifacts thrown in for good measure. Women love to pump up the color in some imaging program. And the women who love to do that are either color blind as hell or their monitors are not calibrated. Or both. Something’s wrong because today I saw an image of a pair of beige dress heels, an artificial flower and a white lace thong on the brightest Halloween-orange fabric I’ve seen since last October and she described the background color as yellow!

พวกผู้หญิงส่วนมากชอบถ่ายภาพดอกไม้ วันนี้ฉันเห็นภาพเบลอ ๆ เป็นร้อย ๆ ภาพ เร่งสีเกินขีดจำกัด ไฮไลท์ขาดรายละเอียด และทุ่มเทแสงสีเทียม ๆ เข้ามาให้ภาพดูดี นักถ่ายภาพผู้หญิงจะใส่สีด้วยโปรแกรมแต่งภาพชนิดทุ่มทุนสร้าง และแม่พวกนี้ก็ไม่รู้จักคำว่าการคาลิเบรทจอ หรือไม่ก็ตาบอดสี หรือทั้งสองอย่าง เรื่องของเรื่องก็คือวันนีมีชุดยาวสีเบจมาให้ตรวจสองภาพ สีของดอกไม่ที่ตกแต่งมาด้วยโปรแกรม ปักเลื่อมสีขาว บนพื้นผ้าสีส้มฮันโลวีน แล้วเธอก็บรรยายภาพว่าพื่นสีส้ม อุวะ สงสัยว่าใครผิดปกติกันแน่

Women also shoot their feet, makeup, pet birds, cats and dogs … and their kids. Speaking of kids, I've seen my fill of people's dirty kids today too. Some of the photographers never even wash the kids' faces or clean their runny noses before they take pictures they want to sell for stock! Their eyes have gunk in them, there's dried stuff on their little mouths, food in their teeth, sometimes the kid hasn’t brushed his teeth in what looks like a week, there’s both dried and runny snot on their noses and their fingernails are always full of dirt. Sometimes it's really gross to have to look at these images at 100% and see all that.

แม่พวกผู้หญิงก็ชอบถ่ายภาพเท้าตัวเองเหมือนกัน เครื่องแต่งหน้า นกที่เลี้ยงไว้ หมา แมว สารพัด รวมทั้งลูก ๆ ของพวกเธอด้วย หากจะกล่าวถึงพวกเด็ก วันนี้ฉันก็เห็นเด็กมอมแมมอยู่คนหนึ่ง นายช่างภาพใหญ่ดูเหมือนไม่เคยทำความสะอาดหน้าตาเจ้าหนูน้อยก่อนที่จะถ่ายภาพ มาส่งขาย ลูกนัยน์ตาของเจ้าหนูมีขี้ตาเป็นก่อน ๆ แถว ๆ ชานจมูกก็มีคราบน้ำมูกกึ่งแห้งกึ่งเปียก ฟันก็มีเศษอาหารเกรอะกรัง เหมือนไม่เคยได้แปรงฟันมาเป็นสัปดาห์ ขี้เล็บมือเท้าก็ดำปี๋ เต็มไปด้วยฝุ่นโคลน นี่แค่การพิจารณาเบื้องต้นที่ความละเอียดร้อยเปอร์เซ็นต์แค่นั้นนะ

Almost as bad are some of those food shots that literally make me gag. I never knew food could look so disgusting in a photo. Today I saw the most disgusting oriental chop suey shots that looked like worms in brown slime on a plate. If the lighting had been set properly, it might have not gagged me. But this was so gruesome to look at I had to get up and walk away from my computer and get some fresh air.

ที่สุดของความ เห่ยก็คือภาพถ่ายอาหาร ที่มักทำให้ฉันขย้อนและคอแข็งทื่อ น้ำย่อยเปรี้ยว ๆ ในกระเพาะพลุ่งพล่านขึ้นมาถึงลำคอ และทำให้ฉันป่่วยไปทั้งวัน ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าอาหารที่ถูกถ่ายภาพมาจะน่ารังเกียจได้ถึงเพียงนี้ อย่างวันนี้ฉันเห็นเนื้อหมูที่มีตัวอะไรสักอย่างเหมือนนอนยั้วเยี้ยแถวขอบ จาน ถ้าการถ่ายภาพนี้ถูกจัดแสงมาอย่างถูกต้องฉันก็คงปลอดภัย แต่นีเค้าจัดแสงมาแบบกะให้ฉันอ้วกให้ได้ ทำให้ฉันต้องลุกออกจากหน้าจอคอมพิวเตอร์และออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอก

And speaking of gagging, someone sent in a photo of a dead, decaying bird on a beach today. Oh, yummy. And the maggot shots? I won’t even go there.

พวกช่างภาพชอบกลั่นแกล้งบางคนส่งภาพมรณกรรมมาขายด้วยเหมือน กัน วันนี้ก็มีภาพนกตายบนชายหาดมาด้วย โอว คนใจร้าย หนอนทั้งนั้นที่อยู่ในภาพ ฉันจะไม่ไปที่นั่นแน่ เชื่อสิ

So that was a small slice of the entire 10 plus hours I spent reviewing images today. Wonder what tomorrow will bring?

นี่เป็นบางส่วนที่ฉันได้พบเจอมาในการทำงานตลอดสิบชั่วโมง ของวันนี้ แล้ววันพรุ่งนี้ล่ะ อย่าให้ฉันคิดเลย

จบแล้วครับ จะเห็นได้ว่าชีวิตในแต่ละวันของรีวิวเวอร์หรือนักตรวจภาพมืออาชีพ ค่าแรงภาพละไม่เกิน 5 เซ็นต์ สนุกสนานขนาดไหน การได้เห็นภาพดี ๆ ถูกใจนั้นเกิดขึ้นยากพอ ๆ กับการถูกหวย เพราะวัน ๆ หนึ่งมีภาพเข้าไปให้ตรวจมากเหลือเกิน ผมคิดว่าภาพดี ๆ จากนักถ่ายภาพเมืองไทย จะทำให้ชีวิตประจำวันของพวกเขาพวกเธอมีชีวิตชีวาขึ้นบ้าง เพราะพวกเราส่งไปแต่ภาพดี ๆ พร้อมความหวังที่จะได้รับการยอมรับอย่างรวดเร็วปราศจากเงื่อนไข อันจะนำมาซึ่งยอดดาวน์โหลดที่มากกว่าหนึ่งดาวน์โหลดเสมอ ใช่หรือไม่ครับ