พวกเราเหล่าคนล่าฝัน

[bangkokhappiness]

แผ่นฟ้ากว้าง เขาสูงใหญ่ยังเคยข้าม
ฝันงดงาม ถามหน่อยเคยข้ามไหม
ไปยังฝั่งที่ตั้งฝัน อันแสนไกล
แต่สุดท้ายก็ได้ฝันนั้นมาครอง

เช้าวันนี้ตื่นมา รู้สึกเหนื่อยๆ ท้อๆ นึกถึงเพลงนี้ได้
กำลังใจมาอีกบานตะไทเลยครับ
เลยเอามาแบ่งปัน เพื่อนๆพี่ๆในนี้ครับ สู้ๆไปด้วยกัน
http://www.youtube.com/watch?v=Hr9qvn671vs

[fotographic1980]

ไม่รู้ท้อเรื่องไร

พักซะหน่อย พักจากเรื่องท้อ ๆ ไปทำอย่าอื่นครับ เดี๋ยวมันจะกลับมาเองครับ สู้ ๆ ครับ

เวลาผมท้อเหนื่อย ผมนึกถึงแม่ของผม และทุกครั้งผมจะมีกำลังใจเดินต่อ ทำไงได้คนที่เคยให้กำลังใจผมเขาเดินจากไปแล้ว

ตอนนี้ทุกอย่างผมทำเพื่อแม่ครับ

พอแล้ว เดี๋ยว ดราม่า กลางบอร์ด

[MrFahfonpenjai]

นาน ๆ จะมี กระทู้ แนวๆ นี้ที ขอบคุณมากๆครับ

ผมชอบ แนวๆ นี้

[MrFahfonpenjai]

ฝันของพวกเรา ไม่ว่าจะยิ่งใหญ่เพียงใด หากมีคนที่ร่วมชื่นชมกับเราด้วย ยิ่ง รู้สึก สุข จริงๆครับ

เมื่อยามที่ผมท้อ ผมจะนึกถึงบ้านครับ บ้านในที่นี้ หมายถึง คนที่ รักเรา ที่สุด ครับ รวมถึงคนที่เคยรักเราที่สุดด้วย

และ เพลงที่ผมฟังแล้ว มันไม่เคยเศร้า แต่กลับ หายเหนื่อย ก็ประโยคหลายๆประโยค ในเพลงๆนี้ครับ

"บ้านนี้จะงามอย่างไร ถ้าไม่มีเธอ ก็เพราะหัวใจของเธอคือบ้านของฉัน"

http://www.youtube.com/watch?v=vyQtfFbH7Ks

[foxaon]

เคยบอกตัวเองว่าอย่างน้อยก่อนสิ้นปี ต้องมีรูปเกิน พัน ต้องเงินเดือนเกินหมื่น ทั้งสองอย่าผมทำสำเร็จแล้ว

ตอนแรกๆท้อเหมือนกันครับ ไม่แน่ใจว่าขายๆรูปแบบนี้ มันจะเลี้ยงเรารอดไหม หรือต้องแบมือขอเงินแม่เหมือนเดิม ตอนนี้ภูมิใจ
ที่ซื้อกล้องใหม่ กระเป๋าใหม่ แฟลชใหม่ ด้วยเงินที่เราหาเอง แม่ก็เห็นว่าเราหาเงินได้จริงๆ แกก็ดีใจที่ลูกหาเงินเองได้ ไม่ขอแม่

ปีหน้าใส่เต็มแน่นอนครับ

[bangkokhappiness]

ผมมั่นใจอย่างหนึ่งว่าเว็บนีี้ บ้านหลังนี้
มีแต่คนดีๆ อยู่อาศัย
ทั้งอบอุ่น มองโลกในแง่ดี มีน้ำใจ ช่วยเหลือ และให้กำลังใจ "กันและกัน"
เข้ามาทีไร กลับออกไปหัวใจพองโตทุกครั้งเลยครับ

[phornphon]

ผมเคยท้อแท้จนแทบจมดิน เมื่อปีสองปีที่แล้ว

ตกงานไม่มีเงินใช้ ต้องใช้เงินแฟนปีกว่าๆ

ยังไม่พอ พ่อมาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต

เราก็อยู่ไกลบ้านเป็นห่วงแม่ แม่ก็เหงา ซึม ไม่ค่อยสบาย ทำไมชีวิตแย่สุดๆ

ก็อดทนมา วันนี้ได้งานทำอีกครั้ง เป็นงานที่ดีมากๆอย่างที่เราฝันไว้

กลับไปหาแม่บ้าง โทรหาทุกวัน ให้เงินท่านใช้ทุกเดือน

และยังได้ถ่ายรูปใน stock ขายอีก

ดีจากหลังเท้าเป็นหน้ามือ

มีขึ้น มีลงนะครับ

อย่าประมาท ผมก็ต้องเตือนตัวเองเสมอๆ

สู้ๆนะครับ

ไม่ว่าดีหรือร้าย ก็จะผ่านไปได้ครับ

จาก...คนเคยล้มอย่างแสนสาหัส

[nbriam]

ชอบกระทู้นี้จังค่ะ ตอนนี้ก็เหนื่อยกับอะไรหลายๆ แต่สักวันก็ต้องเป็นวันของเราบ้างหล่ะหน่า ขอแค่ไม่เลิกที่จะฝันและทำแค่นั้นเอง

[nbriam]

ขออีกที ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึงค่ะ

[photosmile2010]

ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆครับ .... ผมร่วมขบวนการล่าฝันด้วยคน ...

[supakitmod]

ช่วงนี้เหนื่อยกับงานมากเลย ต้องมาดูงานแทนคนที่ลาออกไป ทำงานเป็นสองเท่าเลยช่วงนี้...

แต่ก็ยังเอาเวลามานั้งทำรูปตอนกลางคืน...

[tonfon]

ฝนเชื่อว่า เราอยู่ได้ด้วยความหวัง แต่ไม่ควรคาดหวัง
จะท้อจะเบื่อมันเป็นธรรมดา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ สู้ๆ ^o^

[masterbread]

ทุกอย่างล้วนเกิดจากความ ศรัทธา ครับ

ก่อนเคยเชื่อในลิขิตฟ้าดิน แต่ตอนนี้ "ชีวิตลิขิตเอง"

[kp_yong]

คิดถึงเพลง"ผู้ชนะ"15ค่ำเดือน11ของพี่เสกอ่ะค่ะ

[สุระ นวลประดิษฐ์]

-- วิลลิส มันสัน (นักเขียน)
จากหนังสือ กฏแห่งความโชคดี ของคุณบัณฑิต อึ้งรังษีครับ

ไม่ว่าคุณจะฝันอะไรในชีวิต นั่นเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับชีวิตของคุณ
เพราะว่ามีคนอีกมากมายในโลกนี้ มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ โดยไม่เคยใฝ่ฝันถึงอะไรเลย
ยกเว้นความฝันตอนหลับเท่านั้น

[Ti Santi]

อย่าให้ความสำคัญกับจุดหมายจนลืมมองดูสองข้างทางที่ผ่านพบเจอ
แวะพักบ้าง หยุดคิดบ้าง ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร

อย่าท้อจนถอยก็แล้วกัน

[greenphile]

ขอบคุณงับ ชอบจัง

[สุระ นวลประดิษฐ์]

เมื่อราว ๆ เกือบยี่สิบปีที่แล้ว ผมได้อ่านหนังสือ ประวัติของ ดร.เทียม โชควัฒนา ผู้ก่อตั้งบริษัทสหพัฒน์
มีตอนหนึ่งเล่าว่า ท่านทำงานหนักมาก วันละเกิน 15 ชั่วโมง กินข้าวบนโต๊ะทำงาน นอนวันละไม่กี่ชั่วโมง
ผมในตอนนั้น อ่อนด้อยทั้งความรู้และประสบการณ์ขีวิต คิดว่า โม้เปล่าฟะ คนอะไรจะทำงานมากมายขนาดนั้น

ผ่านมาเกือบยี่สิบปี ตอนนี้ผมเชื่อสนิทเลยว่า คนคนหนึ่งที่ทำอะไรประสบความสำเร็จระดับนั้น
จะมีอยู่ช่วงหนึ่ง ที่การทำงานหนักขนาดนั้น ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
ไม่ใช่ว่าเอาตัวเองไปเทียบกับท่าน ดร.เทียม หรือบอกว่าผมจะประสบความสำเร็จเหมือนท่านนะครับ
เพียงแต่จะบอกว่า เมื่อความคิดเราถูกบ่มได้ที่ เป้าหมายเราชัดเจน ความฝันเราแน่นอน แรงบันดาลใจเรามีมากพอ
พลังอันมากมายมหาศาลจะหลั่งไหลมาเอง เหมือนไม่รู้จักหมดจักสิ้น
อย่างน้อย เราก็จะประจักษ์ด้วยตัวเองว่า สิ่งเหล่านั้น เราก็ทำได้
ทำงานวันละ 15 ชั่วโมง ไม่ใช่เรื่องยากอะไร
แต่จะสำเร็จแค่ไหน นั่นก็เป็นอีกประเด็นหนึ่ง

เมื่อหลายปีก่อน ผมเคยมีปัญหาในชีวิตอย่างหนัก หลาย ๆ เรื่องประดังกันเข้ามาแบบไม่ยั้ง ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ และติดหล่มจมปลักแทบดิ้นไม่หลุด
มีอยู่วันหนึ่งผมไปทำงานที่จังหวัดตราด
ขับรถเรื่อยเปื่อยไปถึงวัดวัดหนึ่งตอนเย็น ชื่อวัดบุปผาราม ผมขึ้นไปกราบพระบนศาลา
ขณะที่ก้มลงกราบพระ และอธิษฐานอยู่นั้น ด้วยปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงนั้น
ผมร้องไห้ออกมา และก้มกราบพระค้างอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาหลายนาที
บนศาลาไม่มีใครคนอื่น ในช่วงเวลานั้น ผมได้คิดทบทวนอะไรต่าง ๆ
และสุดท้ายผมได้พูดออกมาประมาณว่า "ผมจะสู้กับมัน หลวงพ่อช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ"
(หลวงพ่อในที่นี้ ไม่ใช่หลวงพ่อที่เป็นพระนะครับ แต่เป็นพระพุทธรูป หรือรูปปั้นบนศาลาวัดครับ)
ผมนั่งมองพระพุทธรูปอยู่เป็นเวลานาน และตั้งใจเรียบเรียงความคิดหลาย ๆ เรื่อง
ว่าผมจะทำอะไรก่อน ทำอะไรหลัง เริ่มตรงไหน ต่อด้วยอะไร
หลังจากนั้นก็เริ่มค่อย ๆ แก้ปัญหาไปทีละอย่าง ๆ
ผ่านไปช่วงเวลาหนึ่ง มันเหมือนเรื่องมหัศจรรย์ที่อะไร ๆ ซึ่งผมมองไม่เห็นทางออกมาก่อน
หรือปัญหาที่เคยแก้ไม่ตกมาก่อนบางเรื่อง พอตั้งใจว่าจะสู้กับมันให้ถึงที่สุด
มันก็กลับกลายเป็นคลี่คลายไปได้อย่างง่าย ๆ ผิดคาด

ผมไม่สามารถลงรายละเอียดได้ แต่ผมจะยกตัวอย่างเปรียบเทียบว่า
เหมือนกับผมยกของหนักชิ้นหนึ่งที่หนักมาก ผมเหนื่อยและท้อเพราะยกไม่ไหว
ผมคิดว่า ผมยกไม่ไหวแล้ว มันหนักเกินกำลังของผม ผมจะเลิกพยายามแล้ว
แต่พอผมตั้งสติได้ และคิดหาทาง คิดหาวิธี และเริ่มลงมือทำ
ผมก็พบว่า การยกของหนักชิ้นนั้น มันไม่ยากอย่างที่คิด พอผมเริ่มหาวิธียก
ผมก็พบวิธีการดี ๆ ที่ไม่เคยพบมาก่อน วิธีการใหม่ ๆ ดี ๆ ผ่านเข้ามาเสมอ ๆ อย่างน่าแปลกประหลาด
มีคนเห็นผมพยายามอย่างหนัก ก็เสนอตัวมาช่วย ทั้งออกแรง ออกทุนทรัพย์ หรือให้ความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ โดยที่ผมไม่เคยคิดมาก่อน
ฯลฯ


คนส่วนใหญ่ก็มีช่วงเวลาแย่ ๆ และรู้สึกเหนื่อย ๆ กันทั้งนั้นครับ
ตั้งสติดี ๆ แล้วหาทางผ่านมันไปให้ได้
ผมเชื่อว่า ทุก ๆ คนที่เข้ามาบอร์ดแห่งนี้ โดยพื้นฐานจะต้องมีความคิดดี ๆ ความตั้งใจดี ๆ ความมุ่งมั่นที่แน่วแน่ อยู่ในระดับหนึ่งแล้ว
ไม่อย่างนั้น คงไม่เข้ามาเป็นสมาชิกของบอร์ดแห่งนี้
ดังนั้น สิ่งเหล่านี้จะเป็นพื้นฐาน ให้เราผ่านเรื่องแย่ ๆ ไปได้อย่างรวดเร็วครับ

เราทุกคนทำได้ครับ

[MR.LIGHTMAN]

[NaiKONG]

กด Like ให้ล้านครั้งเลยครับ

[tonfon]

ขอบคุณข้อคิดดีๆของอาจารย์มากๆเลยค่ะ
สู้โว๊ยยยยยยยย ^o^

[สุระ นวลประดิษฐ์]

เพิ่มเติมครับ คือที่ว่า คนที่เข้ามาเป็นสมาชิกบอร์ดนี้ มีพื้นฐานความคิดที่ดีอยู่แล้ว
อันนี้ ไม่ใช่เป็นการบอกว่า ที่นี่ดีเลิศประเสริฐศรีอะไรนะครับ
แต่ผมคิดว่า บอร์ดนี้ เป็นบอร์ดที่ไม่ได้เน้นเรื่องความสนุกสนานเพลิดเพลินเป็นหลัก
ถึงแม้ว่าการถ่ายภาพจะเป็นงานด้านบันเทิงในความรู้สึกของคนทั่วไป
แต่ที่นี่เราไม่ได้เน้นความสนุกสนาน ไปตามสายลมแสงแดดกันเท่านั้น
มีเรื่องของวิชาการ การเรียนรู้ การแข่งขัน มีเรื่องของธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง
งานที่ทำก็มีความยากในระดับหนึ่ง ไม่ใช่อะไรที่หมู ๆ เสียทีเดียว
ดังนั้น สมาชิกของบอร์ดนี้ จึงน่าจะไม่ใช่กลุ่มคนที่เน้นสนุกสนาน มันส์ ฮา แต่เพียงอย่างเดียว
หากแต่มี "เป้าหมาย" ที่คาดหวังกันทุกคน ซึ่งเป้าหมาย นี่แหละ คือสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตคนทุกคน
ถ้าเป้าหมายชัดเจน จะเหนื่อย จะท้อไปบ้าง มันก็จะทำให้เรากลับมายืนอยู่ในจุดที่ถูกต้องได้อย่างรวดเร็วครับ

[ngline]

เดือนนี้สำหรับหน้าใหม่อย่างผมทำให้รู้สึกท้อมากๆ ยอดโหลดเงียบมากจากเดือนแรกที่ร้อนแรง เลยตั้งเป้าหมายที่500เพจแบบตาคนนี้มั้ง http://www.shutterstock.com/gallery-2700p1.html ฮ่าาาาาาาาาา

[dullatum]

..
..กว่าจะได้ภาพ ต้นสน บนยอดภูเขาสูง 1 ภาพแบบธรรมดาๆ..ต้องทำแบบ พี่สุระว่าแหละครับ....ตะวันยังไม่โผล่
แต่รีบลุกจากเต้น...ที่แสนอบอุ่น..ออกเดินไปในจุดที่ต้องการ....กว่าจะถึงมันก็อาจได้ภาพอื่นๆติดมาด้วย...
แต่พอไปถึง..อาจไม่ได้ภาพนั้นกลับอีกต่างหาก...อากาศไม่อำนวย...ต้องรอวันใหม่ครับ..
ก็คงต้องรอกันในวันต่อไป...เพราะเป้าหมายเรายังไม่สำเร็จ...
แต่ถ้าตอนที่เราอยู่ที่เต้น เรามัวแต่นอนรอวันใหม่
เราไม่สนุกกับสิ่งที่เรามีอยู่ วันเวลาก็จะผ่านไปและยาวไปจนถึงวันใหม่ ที่เรารอ..
โดยเราทิ้งวันวานที่เฝ้ารอ เอาไว้ ให้ได้รู้สึกเป็นอารมณ์อยู่เนืองๆ......ก็ต้องก้าวต่อไปแหละครับ...

[naratip]

หากวันนี้คุณท้อคุณเหนื่อย มีอีกกี่ล้านคนที่เขาท้อและเหนื่อยกว่าเรา
มีคนบนผืนแผ่นดินไทย หกสิบกว่าล้านคนปัญหาของเราใหญ่แค่ไหนหากเรายังไม่รู้ปัญหาของคนอื่น
ณ ที่แห่งนี้ผมอาจจะจบการศึกษาน้อยกว่าทุกคนก็ได้ เพียงแค่ใช้คอมเป็น
ณ ที่แห่งนี้ เวลานี้ ทุกคนๆที่นี่ยังมีงานทำ มีอะไรดีๆกว่าอีกหลายล้านคน
ปัญหาของคนเราต่างกัน แต่อยากให้ทุกคนรู้ปัญหาของผมบ้าง หลายคนอาจจะน้อยกว่าที่ผมมีปัญหาอยู่ก็ได้
สิบสามปีกับการได้รับเชื้อ hiv มาจากคนที่รัก ทุกวันนี้ต้องกินยาตลอดชีวิต แม้ตอนนี้จะไม่มีงานทำผมไม่เคยคิดว่าท้อทั้งที่เหนื่อย
หากคุณไม่มีกำลังใจให้ตัวเอง คงไม่มีใครให้กำลังใจแก่เราได้
การศึกษาผมแค่ ม 3 หางานคงไม่ต้องบอกว่ายากไหม ทั้งที่เมื่อก่อนเงินเดือนสองหมื่น มีลูกน้อง สิบกว่าคนแต่ ณ เวลานี้ไม่มีงานทำ
วันนี้หากใครคิดว่าปัญหาของตัวเองใหญ่ ขอจงสู้ต่อไปปัญหาของผมอาจจะยิ่งใหญ่กว่าใครหลายคนก็เป็นได้
ถ้าสิ่งที่คุณได้มามันง่ายเหมือนถูกหวย คุณค่าของมันจะอยู่ที่ไหน
ถ้าหากวันนี้เราลำบาก เมื่อเราผ่านพ้นไป เราจะภูมิใจแค่ไหน
ทุกคนเหนื่อยครับ แต่ไม่อยากให้ใครท้อ
ผมก็เหนื่อย ตากแดดนานไม่ได้ปวดหัว เพราะมีปัญหากับสายตาที่สู้กับแสงไม่ค่อยได้นาน เพราะตาบอดสี
แต่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นปัญหากับการดำเนินชีวิต
กำลังใจจากตัวเองนั่นแหละครับดีที่สุด ต่อให้มีคนให้กำลังใจเราเป็นล้านคนแต่ถ้าใจไม่สู้ เราไม่มีกำลังใจให้ตัวเอง ก็ไม่มีใครช่วยเราได้
ขอกำลังใจจงมีแก่ทุกคน

[bangkokhappiness]

ครั้งนึงผมก็เคยมีปัญหารุมเร้าเข้ามาเหมือนกันครับ
ตั้งแต่เสียเสาหลักอย่างพ่อไป แม่ไปทาง พี่สาวไปอีกทาง
จากที่เคยอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา กลายมาเป็นเหลือผมกับหมาที่เลี้ยงไว้ 1ตัว
ไม่มีเงิน ไม่มีงาน ที่ขายของก็โดนห้ามขาย
ซื้อข้าวมาต้องแบ่งกันกินกับหมา
นอนร้องไห้ทุกคืนครับ

แม่ผม มีผู้ชายเข้ามาจีบ แต่แม่เค้าเลือกคนผิดครับ โดนหลอกเอาเงินไปหมดเลย เอาบัตรเครดิตไปรูดเงินสด
ขายบ้าน ขายรถเอาเงินให้เค้าไปหมด ไปยืมคนนู้นคนนี้เป็นหนี้ล้านกว่าบาท รู้ว่าโดนเค้าหลอกแต่ก็ยังไปกับผู้ชายคนนั้น
พี่สาวก็เหมือนเพ้อๆเพี้ยนไปเลย ย้ายไปอยู่ที่อื่น(พี่สาวมีเงิน) เหมือนเค้าหมดความอดทนกับแม่แล้ว

พี่สาวก็ไปโดนหมอดูหลอก หมอดูบอกว่าแม่โดนเล่นของ ประมาณว่าต้องทำพิธีอะไรไม่รู้มากมาย
โดนค่าทำพิธีไปก็หลายหมื่น ได้เขี้ยวเสือมาอันนึง ผมดูยังไงๆ ก็งาช้างชัดๆ

แม่หายออกไปจากบ้านหลายเดือน ผมติดต่อไม่ได้เลย
ตอนนั้นโมโหมาก ญาติๆฝ่ายพ่อก็ชอบมาพูดจาให้ร้ายแม่แต่เค้าบอกว่าหวังดี???
จนมีวันนึงแม่โทรเข้ามาที่เบอร์บ้าน ตอนแรกว่าจะไม่รับสาย(ก่อนหน้านั้นมีแต่เจ้าหนี้โทรมาทวงเงินทุกวัน บางวันต้องดึงสายโทรศัพท์ออก)
พอได้คุยกัน ด้วยความที่โมโหมาก ผมก็ไล่แม่ออกจากบ้าน ตัดแม่ตัดลูก ตอนนั้นผมใช้คำอะไรไปบ้างผมจำไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าค่อนข้างแรงมาก
แล้วแม่ก็ร้องไห้แล้ววางสายไป

จุดเปลี่ยนของเรื่องมันอยู่ตรงนี้ครับ
คือตอนที่แม่เค้าโทรมา แม่เค้ารู้สึกผิดและอยากจะกลับมาบ้าน มาเริ่มต้น แก้ตัวใหม่ เค้าบอกเลิกกับผู้ชายคนนั้นไปแล้ว
แต่ผมดันไปไล่เค้าเหมือนหมูเหมือนหมา

พอผมอารมณ์เย็นลงก็เห็นอะไรชัดเจนมากขึ้น มาคิดได้ว่ายังไงเค้าก็เป็นแม่ เรื่องราวดีๆทั้งชีวิตผมตั้งแต่เกิดมา
แม่ทำอะไรให้บ้าง ผมยังจำได้หมด แค่ความผิดพลาดครั้งเดียว มันไม่ควรต้องมาลงเอยแบบนี้

ผมเลยไปตามหาแม่อีกที ตอนนั้นไหว้วานคนหลายคนมากให้ช่วยออกสืบตามหา จนไปได้ที่อยู่ผู้ชายคนนั้นมา
ก็บุกเข้าไปถึงที่เลย เค้าก็บอกว่าเค้าใช้เงินไปเกือบหมดแล้ว มีเหลืออยู่ไม่เท่าไหร่ เดี๋ยวจะเอาของไปขายเอาเงินมาคืนให้(ผมไปกัน 4 คน)
ผมบอกออกไปว่า "ผมไม่ได้มาเอาเงิน ผมแค่จะมาพาแม่ผมกลับบ้าน" (มารู้ทีหลังว่าเพื่อนที่ไปด้วยกัน แอบซึ้งจนน้ำตาซึม 5555)
เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้เจอมาหลายวันแล้วเหมือนกัน

ตอนนั้นผมเริ่มใจไม่ดี เพราะหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ไปมาเกือบทุกที่แล้ว
เหลืออยู่ที่เดียว คือบ้านที่ดอนเมือง บ้านนี้ซื้อไว้แต่ไม่ค่อยได้ไปอยู่
ก็เลยลองไปดู พอไปถึง ลุงข้างบ้านก็บอกว่าเห็นไฟหน้าบ้านเปิดค้างมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
แล้วรั้วก็คล้องแม่กุญแจไว้จากด้านใน ผมก็ตะโกนเรียกแม่ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
ตอนนั้นผมกลัวมาก ใจก็ไม่อยากจะคิดภาพ จนสุดท้ายทนไม่ไหว ผมพังประตูรั้ว พังประตูเข้าบ้านได้
เจอแม่นอนอยู่ที่โซฟา แล้วก็มีเม็ดยาหล่นกระจายเต็มพื้นเลย มีจดหมายลาเขียนเอาไว้ด้วย ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น

ตอนนั้นผมรู้เลยว่าปัญหาทั้งหมด มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
มันช่างเล็กน้อยมากถ้าเทียบกับการต้องมาลาจากกันแบบนี้ ผมเพิ่งเสียพ่อไป โดยที่ยังไม่ได้ทดแทนพระคุณเลย
แล้วนี่ยังต้องมาเสียแม่ไปอีกตอนนั้นผมคิดในใจ
"ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ขออย่าให้แม่เป็นอะไร เทพเทวดาซาหานห่าเหี้ยอะไรก็ได้ ช่วยลูกด้วย" (คือเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องทำนองนี้)
แต่สุดท้ายก็ช่วยทันครับ

ทุกวันนี้ หนี้ยังใช้ไม่หมด พี่สาวก็ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น(เค้ายังไม่ยอมรับแม่เหมือนเดิม)
แต่แม่ก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง หมาก็อ้วนท้วนสมบูรณ์
ก็ช่วยกันขายของทำมาหากินใช้หนี้กันไป แต่ยิ้มได้เหมือนเดิม ไม่ต้องนอนร้องไห้แล้วครับ

[bangkokhappiness]

พอได้อ่านเรื่องราว อ.สุระ กับพี่ naratip พี่ขุนพล พี่ Phornphon
ผมก็เริ่มเข้าใจแล้ว ว่าใครๆก็มีปัญหาชีวิตด้วยกันทั้งนั้น ไม่ได้มีแค่เราคนเดียวเท่านั้น
ทุกอย่างผ่านเข้ามา ก็จะผ่านไป ครับ
สู้ๆ ทุกคนนะครับ

[montian noowong]

"โยนลูกท้อ ออกไป ให้ลิงถือ
กลายเป็นชื่อ ยาหม่อง "ลิง ถือลูกท้อ"
ไม่ถือเอา สิ่งใด ไม่รีรอ
ทำงานต่อ สู้ไป ไม่หวั่นเอย..."

[fotographic1980]

อ่านแล้วก็น่าเ้ห็นใจครับ ที่เป็นแบบนั้นเพราะโดนผู้ชายหลอก คนที่หลอกนี่ก็เลวจริง ๆ นะครับ

จะไปโทษแม่ซะทีเดียวคงไม่ได้ครับ แต่กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วก็ถือว่าหมดเวรหมดกรรมจากคนนั้นแล้วล่ะครับ น่าจะเป็นบทเรียนที่ราคาแพงทีเดียว

มีเวลาว่าง ๆ เอาพวงมาลัย ไปกราบเท้าแม่ ล้างเท้าให้แม่ ขอให้แม่อโหสิกรรมให้สักหน่อยก็ดีนะครับ กับสิ่งที่เราเคยว่าเคยด่าท่าน ไม่งั้นมันจะเป็นบาปติดตัวครับ
ผู้หลักผู้ใหญ่เขาบอกกันมา ว่าควรจะทำ

แค่ท่านทำให้เราเกิดมาเลี้ยงเรามาจนโต ก็ใช้หนี้ไม่หมดแล้วครับ ท่านจะทำสิ่งที่ควรหรือไม่ควรไปบ้างมันก็เป็นช่วง ๆ หนึ่งของชีวิตครับ

เราเคยทำผิดมาไม่รู้กี่ครั้ง ท่านก็ยังให้อภัยเราได้เสมอครับ อยากให้ลองนึกดู

ทำ stock ไป ขยันส่งภาพไปไม่นานมันจะออกดอกออกผลเองอ่ะครับ เหมือนท่านเทพในนี้หลาย ๆ ท่าน เคยเข้าไปดูงานของคุณบอล จากแนวภาพผมว่าอนาคตไกลแน่ครับ

ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งนะครับ ถ้าเราทำดีกับบุพการีมาก ๆ ดูแลท่านให้มาก รักท่านให้มาก ๆ สิ่งดี ๆ มันจะย้อนกลับเข้ามาเองครับ แล้วชีวิตจะเจริญยิ่งขึ้น พ่อแม่ คือ พระอรหันตร์ในบ้านครับ
ขอพลังจงอยู่กับท่าน

[MR.LIGHTMAN]

คุณขุนพล พูดได้ดีมากเลยครับ

[MR.LIGHTMAN]

บอล มาซบพี่มา เดี๋ยวพี่ให้กินเพ็ดดีกรี 555

[erburenu]

เข้ามากระทู้นี้ไม่รู้จะตอบอะไรดี ...ปัญหาของแต่ละท่านผมเข้าใจดีเลย ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านครับ
ผมก็ผ่านความล้มเหลวมาบ้าง จากการดิ้นรนพยายามที่จะทำงาน เพื่อไม่ต้องขอเงินพ่อแม่ และมีเงินใช้โดยที่ไม่ต้องทำงานหนัก (สุขสบายในอนาคต)

และผมว่าผมก็ได้เจอเครื่องมือที่ผมคิดว่าจะ ตอบโจยท์ข้อนั้นได้แล้ว
ถ่ายรูปมีในพอทแต่ละที่สัก 50000 รูป ขยันๆใช่เวลาซัก 5 ปี ผมก็มีเงินใช้แบบสบายๆหกหลัก ซื้อของที่อยากได้ อยากไปเท่ียวไหนก็ได้ไป
ทำอะไรก็ได้ทำ ท่องเที่ยวไปเรื่อย ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ผมว่าก็มีความสุขดีนะ (จินตนาการแล้ว เคลิ้ม 555)

....แน่นอนในความจริงๆ อาจจะไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เราจะเจอปัญหาอะไรใครจะไปรู้ อาจดูเหมือนง่าย แต่จริงๆอาจยาก
แต่สุดท้ายแล้ว ถ้ามีคนที่สำเร็จแล้ว และมันเป็นไปได้ ....ผมว่าเหนื่อยและลำบากแบบนี้ ดีกว่าลำบาก+เหนื่อย แล้วมองไม่เห็นอนาคตครับ

สู้ๆครับ ขอไปเตรียมตัวสอบ SS ก่อน 5555555

[violetkaipa]

ชอบกระทู้นี้จังครับ....
.... ผมเคยติดแง๊กอยู่ในห้อง สี่เหลี่ยมมาหลายปีดีดัก ส่วนเรื่องความลำบากและยากจนนั้น ติดต้วมาแต่กำเนิด จนชินชา:lol:
เลยเป็นบุคคนที่เข้มแข็งไม่ย่อท้อโดยอัตโนมัติ ส่วนเรื่องความฝันนั้นแสนไกล พูดให้ใครฟังเค้าก็หาว่าบ้า เพ้อเจ้อจริงๆ
จนมาวันหนึ่งในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนั้น ได้เกิดปาฎิหารอย่างไม่คาดคิด เหล่าเอเจนซี่ กับพวกอาร์ตได พูดถึงเรื่องการซื้อภาพมาประกอบในงานad
ทั้งที่เราก็อยู่กับเรื่องแบบนี้มาตั้งนาน ทำไมไม่เคยคิดมาก่อน เทวดาพึ่งจะดนใจในวั้นนี้นี่เอง หลังจากนั้นผมก็เริ่มหาข้อมูลใน อากู๋(google)
stockphotothailand คือแหล่งข้อมูลชั้นเยี่ยม ที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมออกตามหาฝัน ในstockphotoต่างๆ
...ฝันของผมเริ่มขึ้นแล้วครับใครจะหาว่าบ้าก็เชิญเถอะ การก้าวแต่ละก้าวผมว่านะมันไม่ใช่เรื่องง่ายหลอกแต่ใช่ว่าจะทำไม่ได้
เมื่อมองเห็นในความเป็นไปได้แล้ว รูปอะไรละที่เราจะเอาไปขาย ช่างภาพก็ไม่ใช่ ถ่ายรูปบางทีแฟนยังบอกเลยว่าอย่าถ่ายดีกว่า(เซ็งเป็ด)
กล้องก็มีแค่ Canon PowerShot A490 ซื้อหามาตอนนั้น สองพันเกีอบสามพัน เครื่อง พีซีเน่าๆหนึ่งตัว
ถ่ายรูปไม่เก่งอย่างยูริ งั้นก็งัดจุดแข็งตัวเองมาขายละกัน นั่นคืองาน รีทัชนั่นเอง และผมก็เชื่อว่า ท่านเทพทั้งหลายมีจุดแข็งคือการถ่ายภาพ
เพียงแค่ใช้อย่างเต็มประสิทธิภาพแล้วผลจะบังเกิดครับ ช่างภาพอันดับหนึ่งประจำ stockphotoต่างๆ ก็คือช่างภาพมืออาชีพ หาใช่อดีตพนักงานรีทัช
จุดเริ่มต้น จาก 0.25 us จากshutterstock กับการได้เงินในวันแรกราว หนึ่งดอลกว่าๆ กับการตื่นตอนเช้าแล้วมาบอกแฟนว่า ก่อนสี้นปี ผมจะออกจากงาน ถ้าทำได้ตามยอด
จากวันนั้น จากคนที่ไร้จุดหมาย กลับกลายเป็นคนที่ตั้งเป้าหมายเกือบตลอดเวลา แล้วคนที่เคยไร้จุดหมายก็ทำสำเร็จที่เรียกได้เต็มปากเป็นครั้งแรก
แล้วการนับถอยหลังกับการเริ่มต้นในอาชีพอิสระก็เริ่มขึ้นด้วยการไปให้รางวัลตัวเองและคนข้างกายที่....ปาย กับสองอาทิตย์ ก่อนสิ้นปี เพื่อสูดหายใจให้เต็มปอด และเฉลิมฉลอง ในวันขึ้นปีใหม่
จากวันนั้น ถึงวันนี้กับหนึ่งปีเต็มๆ กับบ้านหลังใหม่ที่stocphotoต่างๆดลบันดาลให้ ปีนี้คงไม่ไปใหนแล้วละ จะเฉลิมฉลองกับความสำเร็จ อันมีเป้าหมาย และความฝัน มีคนที่รักอยู่ข้างกาย เป็นสิ่งสรรสร้างให้โลกใบนี้สวยงาม แล้วก้าวเล็กๆนี้จะก้าวต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง ให้เป็นดังใจฝันอันสวยงาม.................

มีรูปที่เกิดจากการฝึกฝนมานับสองปีกับการถ่ายภาพแบไม่เน้นรีทัช มาฝากครับ ได้แค่นี้และ

[MR.LIGHTMAN]

พี่ไก่ป่าครับ น้องไก่บ้านชื่นชมพี่นะครับ คนเราถ้าไม่เคยผ่านความยากลำบากมา มันไม่แข็งแกร่งทั่วแผ่นหรอกครับ

[MrFahfonpenjai]

violetkaipa <<<< ผม ขอ พูดคำนี้กะพี่ว่า "พี่คือ1ในคนบันดาลใจของผมครับ"

[sarot]

ผมพลาดกระทู้ดีๆอย่างนี้ไปได้อย่างไรเนี่ย

ขอบคุณทุกท่านที่นำประสพการณ์ชีวิตที่ผ่านมา มาเล่าสู่กันฟัง

มันช่วยให้กำลังใจกับหลายคนที่กำลังท้อแท้และสิ้นหวังอยู่

ให้สามารถทบทวนอดีต สิ่งทีผิด พลาด เพื่อนำมาเป็นบทเรียน

ในการก้าวไปข้างหน้าได้อีกครั้งหนึ่ง

[athurlouise]

อ่านหลายความเห็นแล้วได้พลังมากมายครับ น้องบอลครับพี่อ่านแล้วน้ำตาคลอตามเลย พี่ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้บอลนะครับ เราจะก้าวไปด้วยกันครับ you will never walk alone

[freestyleone]

ผมก็เป็นอีกคนที่ยังไม่ผ่านด่านอรหันต์ SS กับIS แต่ก็จะไม่ท้อครับเห็นกระทู้จากพี่ๆทุกท่านแล้วมีกำลังใจที่จะต่อสู้ให้ถึงเป้าหมายให้ได้ครับส่วนท่านใด
ที่ยังสอบไม่ผ่านก็เป็นกำลังใจให้ครับสู้ไปพร้อมๆกันนะครับพี่น้องชาวStockทุกท่าน

[NaiKONG]

MOD ครับปักกระทู้เลยดีไม๊ครับ กระทู้นี้อินและดราม่าสุดๆเลยครับ

[tonfon]

เห็นด้วยค่ะ ปักหมุดกระทู้ดีๆแบบนี้ เพื่อเป็นพลังให้กับคนที่ท้อแท้
และเป็นกำลังใจให้กับพี่ๆในบอร์ดด้วยนะคะ ^o^

[MR.LIGHTMAN]

ปักไม่เป็น อิอิ

[bejim]

เฉพาะแอดมินคับที่ปักหมุดกระทู้ได้อ่ะคับ หุหุหุหุ....ต้องยกให้ อ.สุระ เป็นคนปักอ่ะคับ

[Sarunyu_foto]

อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจความรู้สึกคุณ bangkokhappiness
จะต้องแบกรับความรู้สึกที่หนักหนาสาหัสครับ....แต่อย่างว่า ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป
อุปสรรคปัญหามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเจอ เจอแล้วมันก็ทำให้เราแข็งแรงขึ้น แกร่งขึ้น เป็นกำลังใจให้ครับ

มีคนต้นแบบดีๆ มีไอดอล ให้ข้อคิดดีๆ ทำได้สำเร็จเยอะครับ
หลายคนเดินตามพวกเขา..... บางคนเหมือนไปแบบโชติช่วงชัชวาลย์ บางคนไปได้สวย บางคนก็บ่นๆ
(แต่ทุกคนก็มีจุดมุ่งหมาย และเป้าหมาย ต้องเดินไปให้ถึง)

เห็นด้วยกับคุณไก่ป่า violetkaipa ที่ว่า.... "หาจุดเด่นของตัวเองให้เจอ"
งานเราก็มีจุดเด่นจะแตกต่างกว่าคนอื่น การเดินตามคนอื่นอยู่ตลอดเวลา มันก็จะเดินตามเขาตลอดเวลาอยู่ร่ำไป

"เห็นงานคุณไก่ป่าแรกๆ ผมนึกว่างานฝรั่ง" มารู้ทีหลังว่าเป็นคนไทย โอ้ววววว !!!!! คนไทยทำงานสต๊อคได้ยอดเยี่ยมเหมือนฝรั่งจัง
งานรีทัช แบบหินๆ ทำได้สวยมาก ผมเองทำงานเป็นอาร์ตได เห็นงานแล้วก็ยอมรับว่าคุณไก่ป่ารีทัชได้งามหยด และคงใช้เวลาแต่ละรูปนานพอสมควร ทึ่งกับความขยันขันแข็งครับ

ผมเชื่อว่าทุกคนมีจุดเด่นของตัวเองครับ หามันให้เจอครับ
ความสำเร็จคงอยู่ไม่ไกลนัก ถ้าขยันขันแข็ง


สวัสดีปีใหม่ครับ

[สุระ นวลประดิษฐ์]

บอกแล้วว่าเคยบวชพระมาก่อน ขัดศรัทธาคนไม่เป็นคร๊าบบบบบบบบบบบ

[MR.LIGHTMAN]

ญาติโยมพร้อมเพรียงกัน เอ้า สาธุ สาธุ สาธุ

[kenneth]

ผมไม่ค่อยออกความเห็นในเว็บบอร์แห่งนี้มากนัก แต่กระทู้ทุกกระทู้ในบอร์ดแห่งนี้มันผ่านสายตาผมหมดแล้ว ผมยอมรับว่าซุ่มอ่านอยู่เงียบๆคนเดียวมาเป็นเวลานาน ไม่กล้าสนทนา ไม่กล้าโพสกระทู้ถาม
เหตุเพราะผมเป็นคนค่อนข้างเก็บตัวจากสังคม ในชีวิตของผมไม่เคยมีเพื่อนครับ จนปัจจุบันตอนนี้ ผมก็ไม่เคยมีเพื่อน เพื่อนๆของผมมีแต่ในบอร์ดนี้เท่านั้น ผมรู้จักทุกคนในบอร์ดแห่งนี้ แต่ไม่มีใครรู้จักผมเท่านั้นเอง

ผมเป็นโรคกลัวสังคม เหตุมาจากแบล็คกราวน์ที่มืดดำของผมในอดีตเป็นตัวนำพา ผมขอไม่เล่าว่าอะไรที่เลวร้ายเกิดขึ้นในชีวิตของผม แต่ขอให้รู้ว่า ผมก็คนหนึ่งที่มีความทุกข์ในชีวิตไม่แพ้ใครๆ

กระทู้นี้ทำให้ผมรู้ว่า ไม่ใช่ผมคนเดียวสักหน่อยที่เหนื่อย

เรื่องการทำสต็อค ปัจจุบันผมมีรูปในพอร์ต 154 รูป พยายามสุดความสามารถที่จะมีรายได้เทียบเท่าคนอื่น แต่ผมพยายามเท่าไหร่ มันก็ไม่เกิดผล ความปราถนาสูงสุดของผมต่อการทำสต็อค ณ ช่วงเวลานี้ ผมแค่ขอวันละ 1 ดาวน์โหลดก็พอ แต่คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่ผมปราถนา ไม่เคยเป็นจริง ผมได้แค่สัปดาห์ละ 1 โหลด 1 เดือนได้มากสุดแค่ 5 โหลด
ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ตั้งใจทำรูปอย่างสุดฝีมือ ส่งไปเท่าไหร่ก็โดนตีกลับหมด

ความรู้การถ่ายภาพของผมแค่หางอึ่ง photoshop ก็ใช้ไม่ถนัด

ตอนนี้ผมรู้สึกท้ออย่างมาก แต่ผมจะไม่ทอย ผมจะพยายามสู้ให้ถึงที่สุด

ผมขอสู้ไปพร้อมกับเพื่อนในเว็บบอร์ดแห่งนี้ด้วยคนนะครับ

[montian noowong]

ไม่ว่าเราจะเป็นใคร จะมาจากไหนไม่สำคัญครับ ผลงานต่างหากล่ะ ที่ทำให้เรามีคุณค่า และมีความสุขอยู่กับมัน...ด้วยการสร้างความฝันของเรา ให้เป็นความจริงขึ้นมา...

[fotographic1980]

คนที่ประสบความสำเร็จหลาย ๆ ท่านในบอร์ดแห่งนี้ ก็ผ่านจุดเดียวกับคุณ kenneth มาแล้วครับ

แต่พวกเขาไม่ถอยครับ แรก ๆ ผมก็ใ้ช้หลาย ๆ ท่านเป็นแรงบันดาลใจครับ ขออนุญาติเอ่ยนามครับ เช่น อ.สุระ - คุณ ณัฐกิต - คุณไก่ป่า - คุณนะ เป็นต้นครับ เหล่านี้ idol ผมทั้งนั้น

แม้ตอนนี้ยังไม่เห็นแสงที่ปลายอุโมงค์ แต่ถ้าเราเชื่อว่าสักวันต้องเห็นแสงที่ปลายทาง ก็อย่าหยุดเดินนะครับ...นี่

[MR.LIGHTMAN]

เราจะเดินไปด้วยกัน








วิ่งเลยดีกว่า

[tonfon]

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณ kenneth ยิ้มเข้าไว้ค่ะ แล้วสิ่งดีๆจะเข้ามา
เรื่องยอดโหลดเนี่ย ของคุณยังมีมาให้ชื่นใจนะคะ ของฝนเนี่ยยังยืนสงบนิ่งอยู่ที่ 1.68 ฮ่าๆ ยืนจนขาแข็งแล้ว
ช่างมัน เรามีหน้าที่ทำต่อไป มันต้องเห็นผลซักวันสิน่า ^o^