ทุก ๆ คนคือ ฮีโร่ ของพัดค่ะ
จริง ๆ กระทู้นี้เข้ามาอ่านหลายรอบแล้วนะคะ เสร็จแล้วก็จุกอกน้ำตารื้นออกจากกระทู้ไปเงียบ ๆ
(แน๊ ยังจะหัวเราะอีก)
พัดมองเห็นภาพของ อ.สุระ ในที่ทดท้ออย่างสุดแสน เพราะทำให้ย้อนกลับไปมองเห็นภาพตัวเองในวันนั้นด้วยเช่นกัน
พัดขอคารวะคุณนราธิปด้วยหัวใจ เพราะถ้าเป็นตัวเอง ..ไ่ม่รู้ว่าจะทำได้ถึงครึ่งของคุณนราธิปหรือไม่
พัดเห็นภาพของคุณบอลในวันที่ต้องเผชิญกับวินาทีความเป็นความตายของบุคคลผู้เป็นที่รัก เพราะพัดก็เคยผ่านมันมาแล้วเช่นกัน
มองมันอย่างเข้าใจชีวิตคนเราก็เท่านี้นะคะ ความเจ็บปวดและความทุกข์ต่างหากที่สอนเราให้รู้จักและเข้าใจชีวิต ไม่ใช่ความสุข.....
ถ้าเราเลือกมองในด้านดีของสิ่งที่เลวร้าย เราก็จะขอบคุณทุกสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในชีวิต เพราะถ้าเราไม่เคยได้ผ่านมัน
เราก็คงไม่ใช่เรา ในวันนี้
มีหลายอย่างในโลกนี้ที่เรื่องดี ๆ สอนเราไม่ได้ มีแต่เรื่องร้าย ๆ เท่านั้นที่จะสอนให้เรารู้
ขอเพียงให้เรามีสติรู้ ไม่หลงในสุข ไม่หลงในทุกข์ รับมันได้ สัมผัสมันได้ แต่ให้ระลึกไว้ตลอดเวลาว่ามันเข้ามา เดี๋ยวมันก็จากไป
สำหรับพัดเส้นทางแห่ง stock จะยาวนานและไกลออกไปแค่ไหนพัดยังไม่รู้ แต่ไม่ว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน แค่ได้มีโอกาสเข้ามารู้จักทุกคนที่นี่
มันก็คุ้มค่ากว่าปลายทางที่จะไปถึงแล้วค่ะ เหมือนที่เคยได้ยินมาว่า .... ความสุขระหว่างทาง อาจให้ความสุขแก่เรามากกว่าจุดหมายปลายทางก็เป็นได้
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ^_^
We all need to believe that We are not alone