ครั้งนึงผมก็เคยมีปัญหารุมเร้าเข้ามาเหมือนกันครับ
ตั้งแต่เสียเสาหลักอย่างพ่อไป แม่ไปทาง พี่สาวไปอีกทาง
จากที่เคยอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา กลายมาเป็นเหลือผมกับหมาที่เลี้ยงไว้ 1ตัว
ไม่มีเงิน ไม่มีงาน ที่ขายของก็โดนห้ามขาย
ซื้อข้าวมาต้องแบ่งกันกินกับหมา
นอนร้องไห้ทุกคืนครับ
แม่ผม มีผู้ชายเข้ามาจีบ แต่แม่เค้าเลือกคนผิดครับ โดนหลอกเอาเงินไปหมดเลย เอาบัตรเครดิตไปรูดเงินสด
ขายบ้าน ขายรถเอาเงินให้เค้าไปหมด ไปยืมคนนู้นคนนี้เป็นหนี้ล้านกว่าบาท รู้ว่าโดนเค้าหลอกแต่ก็ยังไปกับผู้ชายคนนั้น
พี่สาวก็เหมือนเพ้อๆเพี้ยนไปเลย ย้ายไปอยู่ที่อื่น(พี่สาวมีเงิน) เหมือนเค้าหมดความอดทนกับแม่แล้ว
พี่สาวก็ไปโดนหมอดูหลอก หมอดูบอกว่าแม่โดนเล่นของ ประมาณว่าต้องทำพิธีอะไรไม่รู้มากมาย
โดนค่าทำพิธีไปก็หลายหมื่น ได้เขี้ยวเสือมาอันนึง ผมดูยังไงๆ ก็งาช้างชัดๆ
แม่หายออกไปจากบ้านหลายเดือน ผมติดต่อไม่ได้เลย
ตอนนั้นโมโหมาก ญาติๆฝ่ายพ่อก็ชอบมาพูดจาให้ร้ายแม่แต่เค้าบอกว่าหวังดี???
จนมีวันนึงแม่โทรเข้ามาที่เบอร์บ้าน ตอนแรกว่าจะไม่รับสาย(ก่อนหน้านั้นมีแต่เจ้าหนี้โทรมาทวงเงินทุกวัน บางวันต้องดึงสายโทรศัพท์ออก)
พอได้คุยกัน ด้วยความที่โมโหมาก ผมก็ไล่แม่ออกจากบ้าน ตัดแม่ตัดลูก ตอนนั้นผมใช้คำอะไรไปบ้างผมจำไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าค่อนข้างแรงมาก
แล้วแม่ก็ร้องไห้แล้ววางสายไป
จุดเปลี่ยนของเรื่องมันอยู่ตรงนี้ครับ
คือตอนที่แม่เค้าโทรมา แม่เค้ารู้สึกผิดและอยากจะกลับมาบ้าน มาเริ่มต้น แก้ตัวใหม่ เค้าบอกเลิกกับผู้ชายคนนั้นไปแล้ว
แต่ผมดันไปไล่เค้าเหมือนหมูเหมือนหมา
พอผมอารมณ์เย็นลงก็เห็นอะไรชัดเจนมากขึ้น มาคิดได้ว่ายังไงเค้าก็เป็นแม่ เรื่องราวดีๆทั้งชีวิตผมตั้งแต่เกิดมา
แม่ทำอะไรให้บ้าง ผมยังจำได้หมด แค่ความผิดพลาดครั้งเดียว มันไม่ควรต้องมาลงเอยแบบนี้
ผมเลยไปตามหาแม่อีกที ตอนนั้นไหว้วานคนหลายคนมากให้ช่วยออกสืบตามหา จนไปได้ที่อยู่ผู้ชายคนนั้นมา
ก็บุกเข้าไปถึงที่เลย เค้าก็บอกว่าเค้าใช้เงินไปเกือบหมดแล้ว มีเหลืออยู่ไม่เท่าไหร่ เดี๋ยวจะเอาของไปขายเอาเงินมาคืนให้(ผมไปกัน 4 คน)
ผมบอกออกไปว่า "ผมไม่ได้มาเอาเงิน ผมแค่จะมาพาแม่ผมกลับบ้าน" (มารู้ทีหลังว่าเพื่อนที่ไปด้วยกัน แอบซึ้งจนน้ำตาซึม 5555)
เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้เจอมาหลายวันแล้วเหมือนกัน
ตอนนั้นผมเริ่มใจไม่ดี เพราะหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ไปมาเกือบทุกที่แล้ว
เหลืออยู่ที่เดียว คือบ้านที่ดอนเมือง บ้านนี้ซื้อไว้แต่ไม่ค่อยได้ไปอยู่
ก็เลยลองไปดู พอไปถึง ลุงข้างบ้านก็บอกว่าเห็นไฟหน้าบ้านเปิดค้างมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
แล้วรั้วก็คล้องแม่กุญแจไว้จากด้านใน ผมก็ตะโกนเรียกแม่ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
ตอนนั้นผมกลัวมาก ใจก็ไม่อยากจะคิดภาพ จนสุดท้ายทนไม่ไหว ผมพังประตูรั้ว พังประตูเข้าบ้านได้
เจอแม่นอนอยู่ที่โซฟา แล้วก็มีเม็ดยาหล่นกระจายเต็มพื้นเลย มีจดหมายลาเขียนเอาไว้ด้วย ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น
ตอนนั้นผมรู้เลยว่าปัญหาทั้งหมด มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
มันช่างเล็กน้อยมากถ้าเทียบกับการต้องมาลาจากกันแบบนี้ ผมเพิ่งเสียพ่อไป โดยที่ยังไม่ได้ทดแทนพระคุณเลย
แล้วนี่ยังต้องมาเสียแม่ไปอีกตอนนั้นผมคิดในใจ
"ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ขออย่าให้แม่เป็นอะไร เทพเทวดาซาหานห่าเหี้ยอะไรก็ได้ ช่วยลูกด้วย"
(คือเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องทำนองนี้)
แต่สุดท้ายก็ช่วยทันครับ
ทุกวันนี้ หนี้ยังใช้ไม่หมด พี่สาวก็ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น(เค้ายังไม่ยอมรับแม่เหมือนเดิม)
แต่แม่ก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง หมาก็อ้วนท้วนสมบูรณ์
ก็ช่วยกันขายของทำมาหากินใช้หนี้กันไป แต่ยิ้มได้เหมือนเดิม ไม่ต้องนอนร้องไห้แล้วครับ
โพสต์แล้ว: 21 ธ.ค. 2011 15:30
