พระเอก และพระรองของผม
โพสต์แล้ว: 20 มี.ค. 2012 15:38
ตั้งแต่กลางปี 2553 เป็นต้นมา ผมได้ไปพบคัมภีร์เงินล้านเล่มหนึ่งที่ร้านหนังสือซีเอ็ดบุ๊ค ใช่แล้วครับคัมภีร์นั้นชื่อ แชะ!!!รวยทะลุเลนส์ ธุระกิจสร้างเงินล้านของ อ.สุระ ทั้งที่เรื่องขายภาพออนไลน์ก็พอรู้มาบ้างนิดๆหน่อยๆ แต่รู้สึกว่ามันไกลตัวเหลือเกิน ไหนจะเรื่องของภาษา บัตรเครดิต ฯลฯ ถัดมา ก.ค. 53 เข้าคอร์สอบรม รุ่นที่ 6 และเริ่มต้นสมัครเวบขายภาพออนไลน์ต่างๆ ตามที่หนังสือ อ.สุระ แนะนำไว้เรื่องของขั้นตอนการถ่ายภาพ โพรเสสภาพถ่ายอย่างไร ในแบบที่ไมโครสต็อคต้องการ และในที่สุดก็สอบผ่านทั้ง SS และ IS ที่ขึ้นชื่อว่าทั้งโหดทั้งหิน เป็นความภาคภูมิใจแบบสุดๆที่มีภาพของเราออนไลน์ไปทั่วโลก แม้จะขายได้บ้างไม่ได้บ้างก็ตาม นับแต่นั้นเป็นต้นมาผมพกกล้องติดตัวตลอด ทั้งขับรถยนต์และรถมอเตอร์ไซด์ เพราะเคยมีคำพูดของอาจารย์ที่เราเคารพนับถือเคยพูดไว้ว่า เงินมันลอยอยู่ในอากาส แล้วแต่ว่าใครจะมองเห็น แล้วคว้ามันไว้ ผมเองก็รู้สึกว่าบ่อยครั้งที่เวลา จังหวะและโอกาส ถ้าเราปล่อยให้มันผ่านไปแล้ว มันไม่มีทางที่จะหวนคืนกลับมาได้อีก ยกตัวอย่างเช่น การถ่ายภาพ หลายๆครั้งเจออะไรๆดีๆข้างๆทางแล้วก็ร้อง ว๊า... รู้งี้นะพกกล้องมาด้วยดีกว่า เช้ามือผีตากผ้าอ้อม(สีและเมฆสวย)...เย็นนี้ฟ้าระเบิด ในรอบหลายๆปีที่มาบางแสนแต่ไม่ค่อยได้เห็น ก็เลยมาเล่าสู่กันฟัง มีครั้งหนึ่งผมรับงานอีเว้นท์ที่บริษัทหนึ่ง เหลือบไปเห็นถังขยะค่อนข้างที่จะใหม่กว่าที่เคยพบเห็นมาก็เลยกดมาหลายๆภาพหน่อยเพราะไม่ได้เอาขาตั้งกล้องไป มีชัดบ้างไม่ชัดบ้างด้วยเลนส์ Canon 17-40 L f4 ผลออกมาน่าพอใจครับ เดี๋ยวมาเล่าต่อ