Stockphotothailand ชุมชนคนขายภาพออนไลน์ เพื่อคนขายภาพถ่าย ภาพเว็คเตอร์ คลิปวิดีโอ ออนไลน์

ขอกด like ให้หลายๆทีเลยค่ะ

ผมอายุมากกว่าอาจารย์สุระ ไม่เคยเรียนกับอาจารย์ ไม่เคยพบหน้า แต่ก็อ่านหนังสืออาจารย์สุระทุกเล่ม ซึ่งก็เหมือนกับเรียนกับท่านนั่่นเอง
ยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานว่า นับถืออาจารย์สุระอย่างจริงใจ และภาคภูมิใจมาก ว่านับถือถูกคน กล้ายืนยันกับทุกคนได้ว่าอาจารย์สุระ เป็น
"คนเก่งของชาวสต๊อค คนดีของสังคม"
นับถืออาจารย์สุระทั้งในด้านความสามารถในการถ่ายภาพ ความรับผิดชอบต่อครอบครัว ความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน
ความกล้าที่จะเผชิญปัญหาชีวิตอย่างกล้าหาญ ความสามารถในการควบคุมบังคับตนเองอย่างมีวินัย
และท้ายที่สุดนับถือในความเป็นคนดี ขอแสดงความคารวะจากใจจริงครับ

ฮึ่ม ไฟลุกโชนพรึ่บ พรึ่บ
ขอบพระคุณทุกท่านยิ่งนักค่ะ เรื่องราวของทุกๆท่าน ล้วนเป็นแรงบันดาล และกำลังใจอันดียิ่งนักค่ะ.....แมวเอง ชีวิตนี้ไม่ว่าง...ถือบัตร single ตลอดชีพค่ะ
ดังนั้นจะตั้งใจทำภาพ stock เพื่อดูแลพ่อแม่ให้ดีที่สุดและสำหรับดูแลตัวเองในยามเฒ่าค่ะ ตอนนี้ เสมือนยังไม่ได้ทำงานเป็นจริงจัง แต่อีกไม่นานคงต้องกลับเข้าสู่ชีวิตทำงานประจำค่ะซึ่งคงไม่น่าจะเกินครึ่งปี
อนาคต ไม่แน่ อาจจะเป็น stocker เต็มตัวก็เป็นได้ค่ะ เพราะเป็นคนชอบสันโดษ ทำงานโดยสงบ ให้เวลาอยู่กับลมหายใจในปัจจุบันด้วย และได้ทำงานไปด้วย ตั้งแต่เริ่มลิ้มรสการเป็น stocker ให้รสชาติชีวิตที่พอใจค่ะ ทำงานได้คนเดียว ไปเสาะหาแหล่งวัตถุดิบได้โดยสงบ ยิ่งได้ทราบแชร์ประสบการณ์จากทุกท่านแล้วยิ่งถอนตัวไม่ขึ้นจากการเป็น stocker สมัครเล่นที่จริงจังเลยค่ะ ขอบพระคุณที่ในโลกนี้มีอาชีพนี้ ที่มีงานแบบนี้ไว้ให้แมวได้พบเจอจริงๆค่ะ ขอบพระคุณที่นี่ และขอบพระคุณทุกๆท่านอย่างยิ่งค่ะ

ขอบคุณ สำหรับ สิ่งดีๆ ที่แบ่งปัน
ขอบคุณ สำหรับ ความฝันที่ใฝ่หา
ขอบคุณ สำหรับ ความรู้ที่ให้มา
ขอบคุณ สำหรับ ช่วงเวลาที่ดีดี

มอบให้ อ.สุระ เกจิในนี้ รวมทั้งสมาชิกทุกท่านครับ
ตอบแทนน้ำใจของทุกๆ ท่านครับ

นับถืออาจารย์มากครับ แม้จะไม่เคยเข้าเรียนแต่ชื่นชมและนับถือ
เคยเจอตัวจริงแล้ว
แต่นับถือมากกว่าคือภรรยาอาจารย์ คนที่มีครอบครัวแล้วคงเข้าใจได้ดี
อ่านเรื่องของอาจารย์แล้ว ทำให้ผมคิดถึงแฟนคนที่จากไป
แม้จะไม่เหมือนกันทั้งหมด แต่ไกล้เคียงกับแฟนอาจารย์มาก
ไม่เคยบ่นเรื่องเงินทอง ไม่ชอบเที่ยว
นับถือ
ยินดีกับอาจารย์ที่มีครอบครัวอบอุ่น
ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับใครหลายๆคน

เห็ดเหนื่อยกลับมาถึงบ้านปุ๊บ...ก็ขอเปิดอ่านเรื่องราวของคนสร้างภาพสักนิดสสส...
ชอบๆๆๆครับ เปิดใจคุยกันไปเลย เพราะผมคิดว่าสมาชิกในห้องนี้คงรักการถ่ายภาพและสร้างภาพกันทั้งนั้น
แหม...ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ อ.สุระ จัดมีตติ้ง พบปะสังสรรค์สมาชิก สักครั้งก็ยังดีนะครับ เก็บค่าใช้จ่ายร่วมกัน
..ไม่รู้จะเป็นการเพิ่มภาระให้อาจารย์หรือเปล่านะครับ แต่ละท่านก็ดูงานเยอะอยู่

ปลายเดือนนี้ การปรับปรุงศูนย์ซีเอ็ดเลิร์นนิ่งเซ็นเตอร์ก็จะสำเร็จเสร็จสิ้น เดี๋ยวรอให้การจัดการต่าง ๆ เรียบร้อยก่อน
แล้วผมจะขอใช้สถานที่ในการมีตติ้งแน่นอนครับ อยากให้ออกเป็นเชิงวิชาการนิด ๆ ด้วยครับ
ไม่นานเกินรอ

รอ Meeting เช่นกันครับ อ.สุระ

ว๊าวๆๆๆๆ จริงนะครับอาจารย์ จะรอๆๆๆๆๆ อยากไปขอลายเซ็นต์ซะหน่อย
แล้วจะมีกิจกรรมอะไร ก็ระดมความคิดเพื่อนๆเลยครับ เผื่อช่วยอะไรได้บ้าง....นิดนึงก็ยังดี

อาจารย์ ยังคงเป็นแบบอย่างผมเสมอ

รอวัน มีตติ้ง ครับ

ตลอด ปีกว่าๆ ที่ผ่านมา ไม่มีเลยแม้สักวันเดียวที่ผมจะหยุด ทำภาพ


สู้ๆครับ

เพิ่งผ่าน 300 ภาพในพอร์ตมาได้อย่างยากลำบาก เป้าหมายต่อไป 500 ภาพในพอร์ต

คุณ jannoon เป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจ ตั้งแต่เริ่มทำสต๊อกค่ะ

เมื่อกี้เข้าไปดูพอร์ตคุณ jannoon โอ้วววว 52 หน้า

โตขึ้นหนูอยากจะเป็นอย่างคุณ jannoon อิอิ

อ่านเรื่องราวของอ.สุระแล้วไฟลุกเลยครับ
ได้แง่คิดการดำเนินชีวิตมากมาย
ขอบคุณครับ

ถ้าไม่มีหนังสือของ อาจารย์สุระ ทุกวันนี้คงถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อยโชว์ตามเฟสบุ๊ค ไม่พัฒนาฝีมือ และแล้วเล็นส์คงขึ้นรา โฟโต้ซ๊อปคงลืม ส่วนผมอีก 70 ภาพ ถึง 500 แล้วครับ ผมไม่กินไข่มาสองเดือนแล้ว ส่วนงานประจำทำเต็มที่ ค่ำๆสักกลึบ แต่ห้ามเมานะ เมื่อก่อน ยาว ผมคล้ายคุณ นาวครับ แล้วทำรููปต่อจนดึกหลับ ตีหนึง ตีสอง ตื่น หกโมงเช้า พกกล้องไปทำงานด้วย เจออะไร ที่คิดขายได้ถ่ายไว้ก่อน:mrgreen: เวลา 24 ชั่วโมง มันสั้นจริงๆครับ แต่ชีวิตมีความสูข และมีความหมาย กว่าเดิมมากมายครับ

อ่านกระทู้นี้ทั้งหมดแล้ว ได้ข้อคิดมากมาย
ตั้งเป้าหมายให้ตัวเองว่า ภายในห้าปีนี้ ต้องทำให้ได้
แม้จะเริ่มต้นช้ามาก เมื่อเปรียบเทียบอายุกับเพื่อนสมาชิกท่านอื่นๆ
ช่วงที่ผ่านมา วินัยในตนเองมีค่อนข้างน้อย
ทำงานประจำพร้อมกับงานพิเศษ มันเหนื่อยมาก
ขอบคุณอาจารย์และเพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน
ที่เข้ามาพูดคุย ชี้แนะ ด้วยไมตรีจิต ในทุกเรื่อง
...ส่วนใหญ่ มาเก็บเกี่ยวความรู้จากที่นี่
ไม่ค่อยได้โพสเสนอแนะอะไรใคร
เพราะยังใหม่อยู่มากๆ
คิดว่า อนาคตข้างหน้า
คงได้ตอบแทนเพื่อนๆสมาชิกบ้าง...

นี่มันธุรกิจร้อยล้าน งานที่จับต้องได้ ในยุคออนไลน์อย่างแท้จริง

รายได้จากการขายภาพได้เกือบเท่าเงินเดือนนี่คิดเฉพาะที่ ss หรือรวมที่อื่นด้วยอะคับ

มุกพี่โอมทุบหม้อข้าว ทำให้เกิดความรักชาติ เอ๊ย ทำให้ผมฮึกเหิมขึ้นมาทันที
เร็วๆ นี้ผมก็มีอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องโดดเข้าไปทำอย่างเต็มใจไม่แพ้งานสต็อก เป็นกิจการเล็กๆ (ที่ไม่ค่อยจะเหมือนใครอีกแล้ว)
การตัดสินใจครั้งนี้อาจจะทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป แต่สิ่งที่ผมยังทำด้วยใจรักเสมอคืองานสต็อก
เวลาในการทำภาพอาจจะน้อยลง นั่นหมายถึงว่าเราต้องใส่ใจในคุณภาพงานของเราให้มากขึ้น
ควบสองงานสำหรับคนๆ เดียวอาจจะเหนื่อย แต่ผมไม่ละทิ้งงานสต็อกแน่นอนครับ
เป็นกำลังใจให้ทุกคน

ออกจากงานประจำ
ทำมาปีเดียวเองหรือครับคุณโอม รบกวนถามหน่อยครับว่า ภาพใน SS มีกี่ภาพแล้วครับ

เผื่อผมจะขยับธงเข้ามาอีกหน่อย

โอ้คุณโอม โหดแท้ ลาออกเลยรึ สนับสนุนครับ บางที เงินเยอะ แต่ไม่มีเวลา ผมว่ามันก็แค่นั้น สู้เรามีเวลาเยอะๆ ทำในสิ่งที่อยากทำดีกว่าครับ

ผมก็คงไม่หางานทำแล้วครับ ทำ stockphoto ก็สบายๆแล้วครับ

ถ้าผมเป็นคุณอ้นก็จะไม่หางานทำเหมือนกันครับ เอาเวลาที่จะทำงานประจำไป "ใช้ชีวิต" ดีกว่า

เล่นทุบหม้อข้าวกันเลยครับ เหลือกับข้าวไว้ให้ผมด้วยเน้อออออ

ทำในสิ่งที่เรารัก แล้วให้เวลากับตัวเองและครอบครัวเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ ถ้าสักวันผมก้าวถึงเป้าหมายที่ตั้งใว้ก็คงหยุดงานประจำเช่นกัน (คงอีกนาน)แต่ทุกวันนี้ก็ทำมันเต็มที่เหมือนที่ผ่านมาไม่ให้เกิดผลกระทบครับ

ยินดีกับงานใหม่ด้วยครับโอม

สุดยอดเลยครับพี่สุระ

สู้ต่อไปครับทุกท่าน

ประทับใจกระทู้นี้มากจริงๆ ครับ
ได้แง่คิดดีๆ ที่เป็นประโยชน์หลายๆ อย่าง

ชอบภาพที่ภรรยาคุณสุระ กำลังทำขนมเตรียมไปขายอยู่น่ะครับ
รู้รึเปล่า ว่าเป็น ภาพ stock ที่ดีที่สุดภาพนึงของคุณสุระเลยนะ .. ไม่ได้โม้
เพราะเป็นภาพ "stock ชีวิต" ที่ควรเก็บไว้ให้ลูก,หลาน,เหลน ฯลฯ ได้ดู ให้รู้ไว้ว่า
เรา "สร้างอนาคต" ให้พวกเค้ากันได้อย่างไร

อยู่ๆ ผมก็นึกถึงประโยคนี้ขึ้นมาได้ซะเฉยๆ
"กลยุทธ์การบริหารจัดการ Stock portfolio"
มันน่าจะเป็น ชื่อหนังสือเล่มใหม่ ของคุณสุระ
ที่ยังไม่ได้วางขายในตลาด ... 55555

อ่านๆ ไปมาไหง เป็น มหาลัยชีวิต ของหลายๆคน ไปซะงั้น
ผม ไม่มีไรจะพูดในกระทู้นี้ แค่อยากจะบอกว่า ขอบคุณ อาจารย์สุระมากๆครับ
และ ผมอิจฉา ที่อาจารย์ ได้เพื่อนร่วมชีวิต ที่ดีที่สุดคอยเคียงข้าง คือภรรยาของอาจารย์ ครับ

อีก 2 - 3 ปี ผมจะทุบหมอข้าวตามเสี่ยโอมนะครับ รอดูสถานะการณ์ไปก่อน แห่ะๆ

อ่านแล้วเป็นอะไรที่ทึ่งมากๆสำหรับความมานะอุตสาหะของทุกคน ต่างมีหนทางของตัวเองแต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน
ที่สำคัญคือ ยึดมั่น ขยัน อดทน เหนื่อยๆๆๆ แต่คุ้มๆๆๆ ใครๆเค้าก็บอกกัน

เข้่ามาบอกว่าอ่านกระทู้นี้แล้วน้ำตาซึมกับความเห็นของอ.สุระ ขอ copy ไว้เป็นที่ระลึกและสิ่งเตือนใจตลอดไป ตลอดเวลา 2 เดือนที่ได้ซื้อหนังสือมาอ่าน2เล่มจนจบ รวมถึงได้เข้ามาอ่านในเวปนี้ นับวันยิ่งทำให้รู้สึกประทับใจและชื่นชมอาจารย์มากๆ อาจารย์เป็นคนดี เป็นคนมีความสามารถ ถ่อมตัว เสียสละ และอะไรอีกหลายๆความรู้สึกที่บรรยายไม่หมด ดีใจที่ได้รู้จักคนดีๆอย่างนี้

ขอให้อาจารย์อยู่เป็นเสาหลักของพวกเราชาวสต๊อคตลอดไป..

.......ชื่นชมจากใจจริงค่ะ........

เป็นกระทู้ที่ยอดเยี่ยมมากครับ รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันใด

ชอบประโยคนี้ของคุณโอมครับ แต่ก็ถ้าไม่ทุบหม้อข้าวแล้วจะชนะพม่าได้อย่างไรเล่าพีน้องค๊าบบบบ >____ ผมก้อจะพยายามครับ

ขอบคุณครับ

ผมต้องขยันให้มากกว่านี้แล้ว อ่านของอาจารย์แล้ว ผมคิดได้เลยว่า ที่ผ่านมาผมทำอะไรอยู่ ยังขยันได้ไม่ถึงเสี้ยวหนึ่งเลย

กระทู้นี้ มีแรงบันดาลใจล้นเลยครับ

อ่านแล้ว ได้กําลังใจดีครับ.. ทําให้ผมกลับมามองตัวเองว่า " เราควรขยันกว่านี้" อย่ามัวแต่เข้า เวปญี่ปุ่น ???

เพิ่งได้เข้ามาอ่านกระทู้ มัวไปทำอะไรอยู่ (ว่ะเนี่ย) เหมือนคุณโอมเลยครับ ใช้เวลาเกือบชั่วโมง อ่านทุกความคิดเห็น ทำให้ได้เห็นความคิด ความมีวินัย ของหลาย ๆ คน โดยเฉพาะจาก อ.สุระ คุณขุนพล ที่เคยผ่านจุคที่ยากลำบากของชีวิตมาแล้ว บอกตรง ๆ ว่าซึ้งใจมากครับ
ตัวผม จริง ๆ ซื้อหนังสือมานานแล้ว สมัครเว็บนี้มาก็นานพอควร แต่เพิ่งเริ่มทำเมื่อเดือน ต.ค.54 ตอนนี้ในพอร์ทมี 600 กว่า (รวม vdo ด้วย) แต่ด้วยส่วนใหญ่จะเป็น ผีเสื้อกับนก ความหลากหลายยังไม่มีว่างั้น ทำให้ยอดโหลดยังน้อย แต่โชคดีมันมากขึ้นทุกเดือน ทำให้มีกำลังใจในการถ่ายภาพ และอัพภาพ ผ่านมา 6 เดือน ได้เงินมา 1 ครั้ง 2800 กว่าบาท (หักภาษี % แล้ว) ดีใจมากกกกกก กะว่าเงินนี้จะไม่ใช้อะไร เก็บไว้ใช้ในงานเกี่ยวกัยการทำภาพ (เช่นซื้อเลนส์ แฟลช เป็นต้น) และกำลังลุ้นว่าสิ้นเดือนนี้จะไ้้ด้เงินเป็นครั้งที่สอง หรือเปล่า
สิ่งหนึ่งที่ได้จากตรงนี้คือ ผมเห็นคุณค่าของเงินครับ ผมหมดเงินกับกล้องกับเลนส์เกือบแสน (ไม่ได้ซื้อครั้งเดียวนะ ไม่มีตังค์ ) กับการแค่ถ่ายรูปมาโพสในพันทิป มัลติพลายแค่นั้น ผมก็เลยคิดว่า ไหน ๆ เราก็ถ่ายอยู่แล้ว แล้วทำไม ไม่เอาภาพที่ถ่ายมาทำให้เกิดประโยชน์บ้าง ผมก็เลยตัดสินใจส่ง ทุกวันนี้ ผมบอกกับตัวเองว่า ผมจะไม่ซื้ออุปกรณ์เพิ่มถ้าไม่มีเงินจากการขายภาพ
ผมโชคดีอย่างหนึ่ง คือคนรอบข้างผม เค้าเข้าใจ บางทีผมบ่น ทำไมขายไม่ได้ ไม่อยากทำแล่ะ เหนื่อยป่าว (ผมพูดเล่น ลองใจ) เค้าก็ให้กำลังใจ บอกใจเย็น ๆ ภาพเรายังน้อย คนที่ได้วันละ 30-40 โหลด เค้ามีกี่ภาพ แล้วเรามีกี่ภาพ ก็ทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะครับ
บ่นมาเยอะเหมือนกันแฮะ อยากจะบอกทุกท่านที่บางเวลาเกิดความท้อแท้ เมื่อภาพขายไม่ได้ ว่าให้ใจเย็น ๆ คนส่วนมากในช่วงแรกก็เป็นแบบนี้ เมื่อเรามีภาพมากพอ 500 ภาพขึ้นไป (แต่ต้องหลายแนวหน่อยนะ) เดี๋ยวความเปลี่ยนแปลงก็จะเกิดขึ้นเอง ที่สำคัญ การถ่ายภาพหรือการแต่งภาพ เราจะเก่งเองโดยไม่รู้ตัว แล้วสักวันมันจะเป็นของเรา เหมือน อ.สุระ คุณอ้น คุณขุนพล คุณนะ คุณณัฐกิตต์ หรืออีกหลายคนเองครับ เชื่อผม เพราะผมก็เชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน

ขยัน มีวินัย แบ่งเวลาเป็น อึด ฮึด สู้ หา idea + เทคนิคใหม่เสมอ

ตอนนี้ห้าร้อยกว่าแล้ว สู้ต่อไป ยอดโหลดก็ดีขึ้นเยอะเลย

ผมเริ่มขาย stockphoto ก็ประมาณปลายปี 09 ตอนนั้นยังไม่ได้อ่านหนังสือของ อ.สุระ เริ่มครั้งแรกกับ Shutter Stock ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยแข็งแรง อาศัย google translation ช่วย สอบอยู่ 2-3 ครั้งถึงผ่าน ด้วยความมั่นใจว่ามีฝีมือถ่ายรูปอยู่บ้าง แต่ส่งภาพไปก็โดน reject ซะเป็นส่วนใหญ่ สุดท้ายก็มาค้างที่ 42 รูปในต้นปี 10
ไม่ได้ทำอะไรกับมันอีก ปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้น แล้วก็มาเจอหนังสือของ อ.สุระ เมื่อต้นปีที่แล้ว ซื้อมาอ่านก็มีไฟขึ้นมาบ้าง แต่ก็เหี่ยวไปอีก ทิ้งไว้จนมาเดือนมีนาปีนี้ กะว่าจะตั้งใจจริงๆ(อีกแล้ว) แล้วก็มารู้จักกับเว็ปแห่งนี้ ได้ไอเดีย ได้กำลังใจเยอะมากมาย ได้เจอเพื่อนๆที่คิดทำเหมือนกัน ได้รับรู้เรื่องราวดีๆ
จาก 42 วันนั้น... วันนี้ได้มา 62 แล้ว เป้าหมาย จะทำให้ใด้ 100-->500

สุดยอดเลยครับ อ่านแล้วมีกำลังใจมาก ขอบคุณทุกแรงบันดาลใจครับ

ขอบคุณกระทู้คุณโจวิน และ แง่คิดดีๆจากประสบการณ์ของ อ.สุระ และเพื่อนๆทุกคนค่ะ ...สู้ต่อไป สนุกกับมันด้วย

เป็นกระทู้ ดีมากครับ อ่านมา ชั่วโมงกว่า คุ้มจริงๆ หากมี meeting ผมคงไม่พลาด หรือมีไปแล้วหว่า

อ่านประวัติ อ.สุระแล้วมีไฟมากๆ เลยครับ
อ่านแล้วน้ำตาจะไหลครับ

500 แรกไม่ไกลเกินจริงครับทุกท่าน ^_^

ขอบคุณมากๆ ครับ

อ่านแล้ว เข้าใจแล้วครับ ชอบครับ
ทำงานอย่างบ้าคลั่ง

ชอบครับ ขอบคุณครับ

เข้ามาอ่านเติมเชื้อไฟในตัวให้แรงอีกครับ

ขอบคุณครับสำหรับสิ่งดีๆ ที่มีให้แก่กัน ทำให้มีกำลังใจขึ้นมากเลยครับ กะว่าสิ้นเดือนนี้ต้องปั่นงานให้ได้สัก 300 ก่อนครับ อีก 13 ภาพเอง

นี่ผมพลาดกระทู้ดีดีไปรึครับเนี่ย อ.สุระ ได้แนะนำเส้นทางที่ไปสู่ความสำเร็จโดยแท้จริงเลยนะครับ
หลังจากที่ส่งภาพครั้งแรกหลังจากสอบผ่าน 30 กว่าภาพผ่านแค่ 2 ความมั่นใจหายไปเยอะเลย แต่ก็จะสู้ครับ
ขอบคุณเจ้าของกระทู้ อ.สุระ และรุ่นพี่ทุกๆคนครับ ที่ทำให้มีกำลังใจกลับมา

คุณเน๊ต แรกๆผม ก็เหมือนกันแหล่ะครับ กวาดลงถังที เอาเราท้อเลย แต่พอเริ่มจะเข้าใจในภาพสต๊อกมากขึ้น

โอกาศผ่านก็มากขึ้น ตามครับ อย่าเพิ่งท้อครับ สู้ๆ

ครับสู้ๆครับ ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน ยืมหน่อยนะครับ

พูดได้ว่า มันเป็นงานพิเศษ รายได้พิเศษ ที่วิเศษมากๆ ครับ ^^

กระทู้นี้หลุดรอดสายตาไปได้อย่างไรคะนี่ >o<

วันนี้คงอ่านไม่หมด พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านต่อ
อ่านของ อ.สุระ แล้วได้แต่อึ้ง กับ อึ้ง ทึ่งในตัว อ.สุระ และที่สำคัญกำลังใจสำคัญที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของ อ.สุระ

ความสำเร็จของบุรุษมักมีสตรีอยู่เบื้องหลังเสมอ ... แท้ ๆ จริง เชียว