ผมยังรู้สึกว่าตัวเอง สร้างความงวยงง ให้ท่านสมาชิก ทุกรุ่นทุกสมัยอยู่เสมอ
แต่อาจจะสับสนกันไปคนละประเด็น ระหว่างท่านสมาชิกรุ่นเก่า กับ รุ่นใหม่...
กล่าวคือ รุ่นเก่า จะสงสัยว่า อยู่มาตั้งนาน ยอดขายยังไม่ไปไหนมาไหนอีก อันนี้ผมตอบได้เลยว่า
ยังมีความสุขกับยอดเงินนี้ และงานนี้ ไม่เสื่อมถอยตั้งแต่วันแรกที่สอบผ่าน จนถึงวันนี้ที่รอคอย(อย่างยาวนาน)
กับรุ่นใหม่ ก็คง งงงวย อีกว่า ผมเป็นใคร? คือผมหายไปจากบ้านแสนรักนี้ไปนานมาก
ไม่ค่อยได้คุยกับใครเลย(แต่แอบมาสอยพวกลิ้งค์พนัน อยู่เรื่อยๆ)
ทั้งหมดนี้เพื่อจะบอกว่า ผมยังรักงานที่ใช่ และเป็นไปได้มากที่สุดของผม
และทำงานนี้ด้วยใจที่เคารพต่อความรู้ที่ได้แลกเปลี่ยนกันในบ้านแสนรักแห่งนี้ อย่างมิรู้ลืม
แต่ที่ลืมไปเสียจนได้ คือลืมนึกถึงรายได้เสียสิ้น
อีกทั้งระยะหลังๆมานี้ กำลังขยับขยายงานหลักในบ้านอยู่ จึงขอเวลาstock ไปใช้สมาธิกับงานหลักก่อน
แม้กระนั้นก็ยังอีลุงตุงนัง ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว จนกำลังจะเข้าปลายปีนี้
แต่portงาน เล็กๆ สะเปะสะปะ ก็น่ารักจนใจหาย เก็บเล็กผสมน้อยให้ มิได้วายได้วางเลย
จนถึงวันนี้...จากภารโรงหน้าห้อง เก็บสอยความรู้จาก นักเรียนและอาจารย์ที่น่ารักทุกท่าน
ได้ส่งตัวเองขึ้น ป.1 ไปตามแรงกำลังที่ได้สั่งสมไว้ ด้วยความภาคภูมิใจ
บนเส้นทางสาย Stockนี้ ผมผ่านประสบการณ์ ความสุข และเศร้ามา คล้ายๆกับทุกท่าน
เหน็ดเหนื่อย ฝืนทน และ ชอกช้ำ อย่างไร ผมก็เจอมาแล้ว
และในอนาคต ผมก็มั่นใจว่า จะได้เจอสิ่งดีๆ
อย่าง EL หรือ SDหนักๆ หรือแม้กระทั้ง subละ 0.38 $ ได้ด้วยเช่นกัน
เพราะผมทราบดีว่า ผมเดินถูกทางแล้ว
อีกไม่นานนี้ ผมจะได้พบทุกสิ่งที่กล่าวไว้ เป็นที่แน่นอน (ก็พี่ๆที่ไปถึงมาแล้ว เขียนกลับมาเล่าให้ฟังอยู่เนืองๆ แล้วกระไรผมจะไม่ไป?!)
ผมเคยเขียนไว้หลายที่ ต่างวาระกัน เรื่อง เข็นรถ...ผมเปรียบเทียบการเริ่มงานStock เหมือนกับ “เข็นรถ” ซึ่งได้แบ่งไว้เป็น 2 ช่วง คือ
ช่วงเริ่ม ต้องออกแรง : เพราะในช่วงเริ่มต้นทำงาน เหมือนเราเข็นรถที่กำลังหยุดนิ่ง เราต้อง “ใส่แรง” เข้าไปให้เกิดงาน
จนสามารถเอาชนะ “แรงเสียดทาน” จากชิ้นส่วนต่างๆ
รวมถึง จิตใจด้านที่ไม่ฝักใฝ่ ของเราเองด้วย เพื่อไปให้ถึงช่วงต่อไป นั้นก็คือ...
ช่วง ส่งแรง : เมื่อรถเริ่มขยับตัว หลังจาก เอาชนะ “แรงเสียดทาน” ในช่วงที่รถหยุดได้แล้ว
เราทราบได้เลยว่า รถจะไหลไป แม้ไม่ต้องใช้แรงมาก
แต่ในช่วงนี้ หากเรา “หยุดส่งแรง” รถจะเคลื่อนไปได้เองอีกเล็กน้อย แล้ว “หยุด”ลงเช่นกัน
ในทางเดียวกัน หากเรายัง “ส่งแรง” เข้าไปเท่าที่กำลังเรายังมี...
รถบางคันก็ถึงกับ “ติดเครื่อง” และวิ่งไปได้เองเลย โดยไม่ต้องอาศัยแรงอีกต่อไป...
แต่ ส่วนตัวผมหยุดส่งแรงนะครับ...(ถ้าเปลี่ยนเป็น ส่งงวด มอร์ไซค์ ผมคงโดนยึดไปแล้วละ)
ก็เพื่อไปทำงานหลัก ด้วยใจห่วงหางานอดิเรกที่ผมรัก
ผมหายจากบ้านแสนรัก และ เพื่อนที่แสนน่ารักด้วย
แต่ก็คงหยุดได้ไม่นานนัก(ใน 1 เดือน ผมจะมีภาพส่งประมาณ 50-100 ภาพ ตามโอกาส)
ผมอดจะกล่าวถึง ไม่ได้เลย สำหรับ อ.สุระ ผู้นำทาง และเป็น “คนต้นแบบ” ให้ทุกท่านจนถึงวันนี้
จึงขอแสดงความเคารพรัก และ อนุโมทนา ในสิ่งที่ถูกที่ควรของท่าน ซึ่งได้ทำไว้ดีแล้ว ณ ที่นี้ด้วย
อีกสองท่าน ที่ผลักดันผม ทั้งที่สภาพในขณะนั้น “ถูลู่ ถูกัง”เต็มทน (*กระทู้เตรียมสอบของผม ยาวถึง 5หน้าเลยเชียวละ ฮิฮิ)
จนสอบผ่าน SS และยังแนะนำสิ่งดีๆให้ตลอดมา คือ ท่านขุนพล กับ ท่านอ้น
แม้นผลิตภัณฑ์ จะต่างกันกับผมโดยสิ้นเชิง(เรื่องคุณภาพงานยิ่งต่างกัน ราวฟ้ากับก้นเหว)
แต่ท่านได้ให้กรรมวิธี ที่กลมกล่อม และ สอดคล้อง จนต่อยอดมาได้เป็นอนันต์ประการ
ผมยังจะขออนุญาตกล่าวถึง “คนบันดาลใจ” อีก 3-4 ท่าน ที่ระลึกได้ ในตอนนี้
คือ ท่านเอ๋อ้อย,อาไก่,พี่นะ(Mr.lightman),ท่านไก่ป่า,ท่านjannoon
และมีอีกมากมายหลายท่านด้วย ซึ่งไม่อาจกล่าวถึงได้จนหมด
ที่เป็น Model ให้ผมได้วาดฝัน ที่จะเจริญรอยตาม
สุดท้ายนี้ ที่จะลืมไม่ได้(ความจริงคือ ตั้งใจจะเขียนถึงเลย)
คือ The GANG หรือ ซุ้มต่างๆ ที่ได้แวะเวียน เยี่ยมเยือนกันมาตลอด อาทิ
แก๊งป่วน ตัวแสบ ที่เจอกันแทบทุกกระทู้Hot โดยเฉพาะกระทู้หญิงๆ ติ๋มๆ
แก๊ง รับอรุณ เจอกันแทบทุกเช้า(ในวันที่ผมมีของ) เสริฟกาแฟบ้าง ขนมบ้าง ดอกไม้บ้าง ตามอัตภาพ
และท่านสมาชิกอื่นๆ ที่ได้แลกเปลี่ยน พูด-คุยกัน ในบ้านแสนรักแห่งนี้
ขอให้ทุกท่านทราบว่า ทุกท่านเป็นปัจจัยหลักให้ ดัชนีความสุขมวลรวมในชีวิตStocker ของผม พวยพุ่งขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ก็ยังหวังเหลือเกินว่า จะได้เวลากลับมา สร้างงาน และพูด-คุยกันเหมือนเช่นวันเก่าๆ
ป.ล.ผมอยากจะเอ่ยนามทุกๆท่าน ที่ผมระลึกได้ในขณะนี้ อย่างเต็มปริ่ม
แต่เกรงว่าจะยังขาดตกไปเพราะความเลอะเลือนของตนเอง
จึงกริ่งเกรงที่จะกล่าวไว้ในที่นี้ เอาเป็นว่า แสดงตัวมาทาง comment เป็นการพูด-คุยกันอย่างที่เคยเป็นมา นะครับ
ให้ผมได้อิจฉาตัวเองเล่นๆ ว่ามีเพื่อนที่น่ารัก มากมายขนาดไหน
หวังดีเสมอนะ (สามยิ้มเป็นประกัน)
เก่งจริงไรจริง ยินดีด้วยค่ะคุณเม่น.....ของเรายิ่งกว่าหอยทากอีก ค่อยๆไปตามแรงลม 
