โดย taedigital » 29 ก.ค. 2014 22:49
สวัสดีครับทุกท่าน ผมเองก็แฝงตัวอยู่ในบอรด์นี้มานานไม่ค่อยได้โพสต์อะไรเท่าไหร่ วันนี้ฤกษ์งามยามดี ได้ขึ้น ป.1 ตลอด 1 ปี 9 เดือน 24 วัน บนเส้นทางนี้ ผมเจอจุดเปลี่ยนใหญ่ๆในชีวิตมากมาย อยากจะมาแชร์ให้ทุกท่านได้ฟัง ซึ่งหวังว่าเรื่องราวของผมอาจจะเป็นประโยชน์ให้กับใครได้บ้างไม่มากก็น้อยครับ (โดยเฉพาะท่านหน้าใหม่ที่กำลังจะเข้ามาครับ)
ผมรู้จัก SS ครั้งแรกผ่านอากู๋เกิลครับ เข้าไปอ่านๆดูก็น่าสนใจดี เลยส่งรูปไปสอบ วันรุ่งขึ้นผลสอบออกทันใจ ตก 5 ภาพ... สมัยนั้นเจอกันอีกทีเดือนหน้าครับ
วันนั้นที่รู้ผล ช่วงพักเที่ยงที่ทำงาน ผมลองเดินไปดูร้านหนังสือแถวนั้น ก็เจอกับคัมภีร์ในตำนานของ อ.สุระ ที่ร้านบอกมีเล่มสองด้วย แต่พอดีหมด วันนั้นเลยซื้อเล่มแรกไปนอนอ่านก่อน
ช่วงนั้นผมเพิ่งเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ ต้องปรับตัวพอสมควร (งานไม่เกี่ยวกับภาพถ่ายเลยครับ) ไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหนแต่ก็ตั้งใจว่าครบกำหนดเดือนหน้าจะหารูปไปสอบให้ครบอย่างแน่นอน
หนึ่งเดือนผ่านไป ผมส่งไปสอบอีกครั้ง 10 รูปผ่านหมดสมใจอยาก แต่ เจ้ากรรมดั๊นนนนน โม้ Keyword กับ ใส่ Categories ผิดไป 4 รูป ....เจอกันใหม่เดือนหน้า
ระหว่างนั้นเองที่ผมเห็นว่ากำลังจะมีการจัดอบรมกับ อ.สุระ (รุ่น 20 ) ก็แอบดีใจที่จะได้พบกับเซียนเทพตัวจริงเสียงจริง อนาคตจะได้สดใส (อิอิ)
ก่อนวันอบรม ประมาณ สามวัน ผมส่งภาพเดิมไปสอบอีกครั้ง ครั้งนี้เน้นๆ Keyword เข้าไปอ่านคำอธิบาย Categories ให้เป๊ะๆ ก็ผ่านหมด 10 ภาพ แต่กระนั่นผมเองก็ยอมรับว่าตอนนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจภาพ Stock สักเท่าไหร่ พอถึงวันอบรม ก็ถามรัวๆเลยทีนี้ (แอบเกรงใจ อ.สุระมากครับ ท่านตอบทุกคำถามอย่างละเอียด) พออบรมจบก็มั่นใจว่าเก็ทมากขึ้น ถึงเวลาจะลุยสักที (ไฟลุกพริบๆ)
Port ผมโตวันโตคืน ภาพที่ส่งไปก็ตกน้อยลง ยอดก็เขยิบขึ้นที่ละเล็กทีละน้อยตามลำดับ เป็นอย่างนี้อยู่สองสามเดือน ทุกอย่างกำลังไปได้สวยในโลกแห่งการขายภาพ และแล้วก็มีจุดเปลี่ยนอีกครั้งในชีวิตผมครับ
มีที่ทำงานใหม่ offer ข้อตกลงมา งาน + เงิน ดีขึ้นผมสมควร ผมตัดสินใจย้ายที่ทำงาน ซึ่งแน่นอน งาน + เงิน ดีขึ้นจริงๆ แต่สิ่งที่ผมต้องแลกมาด้วยคือ “เวลา” ครับ
ช่วงนั้นผมยุ่งมากวันๆแทบจะไม่เป็นอันทำอะไร (บางที่เสาร์อาทิตย์ก็ต้องเข้า office ไปจัดการปัญหา) แต่อย่างไรก็ตาม ผมตั้งปณิธานไว้ว่า ยังไงทุกอาทิตย์ต้องส่งรูปไป อย่างน้อย 4-5 รูปก็ยังดี (บางอาทิตย์เคยส่งสองรูปครับ)
ภาพละเล็กละน้อย รวมกันๆเข้าก็ช่วยเพิ่มยอดใน port ได้ครับ ส่งรูปกระปริบกระปรอยอยู่ราวๆ 6 เดือน ประกอบกับงานที่ใหม่ก็เข้มข้นสุดจะบรรยาย และแล้วก็มาถึงจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตผมอีกครั้ง
ด้วยความที่ Deal กะคนต่างชาติในที่ทำงานเยอะๆ เลยเกิดกิเลสอยากจะไปเรียนต่างประเทศ อยากจะรู้ว่าโลกภายนอกเขาเป็นยังไงกัน และก็ได้ตอบรับจากมหาวิทยาลัย ตอนนั้นแอบกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ จะไปถ่ายรูปให้สะท้านโลกกันหละทีนี้ อิอิอิ
แต่แล้วก็ผิดคาด เพราะที่นั้นเรียนหนักมาก ประกอบกับต้องทำงานวิจัย และ ต้องเรียนภาษา(ที่สาม) เพิ่ม เพื่อความอยู่รอดแถมยัง ต้องไปร่วมงานประชุมต่างๆนอกเวลาเรียน เพื่ออนาตคในสายงาน สรุปว่าเวลาถ่ายรูปแทบจะไม่มี แต่ผมก็ไม่ย่อท้อ ตั้งใจเหมือนเดิม ต้องหาเวลาไปถ่ายรูปให้ได้ ถ่ายแล้วใส่ Harddisk ไว้ก่อน ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมาผมให้ความสำคัญกับพื้นฐานและเทคนิคการถ่ายรูป ห่วงแต่ว่าเมื่อไหร่จะมีเวลาไปถ่ายรูป ทำยังไงจะพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น ทำยังไงจะ Process รูปได้เร็วขึ้น
เผลอแป๊ปเดียว วันนี้ขึ้น ป.1 แล้วครับ
ซึ่งสิ่งที่ผมได้เรียนรู้คือ
1. Focus ไม่ว่าผมจะยุ่งแค่ไหน แต่ผมไม่เคยลืมเลยว่านี่คือสิ่งที่เราตั้งใจจะทำ ช่วงไหนผมยุ่งมากไม่มีเวลาลงมือจริงๆ แต่สมองไม่หยุดคิดครับ คิดเสมอว่า ทันทีที่ว่าง เราจะทำอะไรบ้าง 1-2-3-4 เพื่อให้ Port เราโตขึ้น อาจจะโตช้าหน่อย แต่ดีกว่าไม่โตครับปัจจุบันผมมีภาพอยู่ 588 ภาพครับ
2. วินัย เรื่องนี้ผมคิดว่าสำคัญมากครับ ผมตั้งใจว่าจะไม่ส่งไปเยอะๆคราวเดียว อยากจะส่งสม่ำเสมอ และ คอยอัพเดทติดตามกันว่าตอนนี้อันดับภาพในแต่ละอาทิตย์เป็นอย่างไรบ้าง มีความเปลี่ยนแปลงไหม? keyword อะไรที่เปลี่ยนอันดับ?
3. ความอดทน เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมากครับ หลายครั้งงานก็ยุ่งแทบตาย อุตสาห์ทำภาพส่งไปเจอขุนอินใจโหด กดตกรวดแบบ ข้อหาเดียวกันหมด ท้ออยู่หลายครั้ง แต่ก็เนียนๆทยอยส่งไปทีหลังก็ผ่านเกือบหมดครับ (อันไหนหลายครั้งแล้วไม่ผ่าน ต้องพิจารณาฝีมือตัวเองครับ)
4. อย่าหมิ่นภาพน้อยครับ ภาพน้อยๆรวมกันวันนึงมันจะเป็น port ที่ใหญ่ได้ในที่สุด
อีกไม่กี่เดือนผมก็จะเรียนจบแล้ว หวังว่าจะได้มีเวลามาขายภาพอย่างจริงจังมากขึ้น ซึ่ง ณ จุดนี้ผมต้องขอขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนในบอรด์นี้ที่คอยให้คำแนะนำ และ เขียนกระทู้ดีๆมาให้ความรู้กัน และ ที่สำคัญ ต้องขอขอบคุณ อ.สุระ และ ทีม Admin ทุกท่านที่ช่วยสร้างสังคมที่แสนอบอุ่นแห่งนี้ขึ้นมาครับ
ขอบพระคุณมากครับ
เต้ (รุ่น 20)
"เต้" ครับ (รุ่น 20)
เธอควรจะยิ้ม ยิ้มที่สร้างความมั่นใจว่าเธอจะมีสติสมบูรณ์ ยิ้มซึ่งจะหล่อเลี้ยง ความสมบูรณ์แห่งสติ
ติช นัท ฮันน์